zawrotnie

  • w tak dużym stopniu, że wywiera to na mówiącym silne wrażenie
  • wykładnik stopnia cechy

  • W spektaklu dominował Drzewiecki jako Rudobrody, zwłaszcza w scenach walki z księciem. Był zawrotnie szybki, dynamiczny i drapieżny jak ryś, o wspaniałych skokach.

    źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998

    Z jego studiów wynika, że ceny kwiatów malały wraz z upowszechnieniem produkcji modnej do tej pory odmiany, egzemplarze zaś nowych odmian nadal osiągały zawrotnie wysokie ceny [...].

    źródło: NKJP: Michał Komar: Bestiariusz codzienny, 2003

    Status bezrobotnego nie jest więc dziś prostą utratą pracy, ale oznacza wypadnięcie z procesu cywilizacyjnego, który postępuje zawrotnie szybko, włącznie z alienacją tego bezrobotnego, z niemożnością powrotu do poprzedniego stanu.

    źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Lapidarium I-III, 2008

    Piotr Kruszczyński - za cud prawdziwy, czyli wydobycie z niebytu wałbrzyskiego teatru w tak zawrotnie krótkim czasie, zmontowanie znakomitej ekipy reżyserskiej oraz zaproszenie publiczności do poważnego dialogu.

    źródło: NKJP: Rysunki Mirosław Gryń: Polityka, 2004

    Pewnie automobil został wynaleziony po to, żeby wykpić pesymistów, którzy przepowiadali, że ilość koni wzrośnie zawrotnie i miasta uduszą się z powodu smrodu końskich ekskrementów.

    źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Abecadło Miłosza, 1997

  • część mowy: operator metapredykatywny

  • zawrotnie _
    Cz., Przym. st. równy, Przysł. st. równy - cecha stopniowalna
    szyk: stały: antepozycja
CHRONOLOGIZACJA:
Zob.  zawrotny 
Data ostatniej modyfikacji: 29.01.2019