parkour
rzadziej parkur
-
sport. aktywność polegająca na jak najszybszym poruszaniu się po trudno dostępnych przestrzeniach, wdrapywaniu się na ściany budynków, dachy, skakaniu ze schodów i pokonywaniu innych miejskich przeszkód
-
- rzadziej parkur
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Sport
dyscypliny, imprezy i rozgrywki sportowe -
Czy parkour to sport niebezpieczny? – Biega się bez żadnych zabezpieczeń, więc chyba tak.
źródło: NKJP: (SKO): Pogromcy miejskiej dżungli, Gazeta Krakowska, 2006-08-11
Kiedyś miałem lęk wysokości, ale go przełamałem, teraz nawet zaczynam uprawiać parkour.
źródło: NKJP: Internet
Płot, mur czy schody - nic ich nie zatrzyma. Biegną zawsze przed siebie i zawsze jak najszybciej - bo na tym polega parkour.
źródło: NKJP: (MJ): Toruń: Zlot parkourowców w Toruniu, Gazeta Pomorska, 2009-08-18
Dla każdego kresem możliwości jest co innego. Jeden nie skoczy z pięciu metrów, drugi nie przesadzi barierki, trzeci za nic nie zrobi salta. Nie podpuszczają się wzajemnie, nie licytują. W parkourze nie ma zasad, rywalizacji, zawodów.
źródło: NKJP: Katarzyna Kobylarczyk: Granica i barierki, Dziennik Polski, 2005-09-24
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. parkour
parkour
parkoury
D. parkour
parkouru
parkour
parkourów
C. parkour
parkourowi
parkour
parkourom
B. parkour
parkour
parkoury
N. parkour
parkourem
parkour
parkourami
Ms. parkour
parkourze
parkour
parkourach
W. parkour
parkourze
parkour
parkoury
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
ang. parkour
fr. Parkour
niem. Parkour
z fr. parcours ' trasa, droga, przebieg'
Zob. parkur