przelecieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przeleciałem +(e)m przeleciał	przeleciałam +(e)m przeleciała	przeleciałom +(e)m przeleciało	przelecieliśmy +(e)śmy przelecieli	przeleciałyśmy +(e)śmy przeleciały
2 os.	przeleciałeś +(e)ś przeleciał	przeleciałaś +(e)ś przeleciała	przeleciałoś +(e)ś przeleciało	przelecieliście +(e)ście przelecieli	przeleciałyście +(e)ście przeleciały
3 os.	przeleciał	przeleciała	przeleciało	przelecieli	przeleciały

bezosobnik: przeleciano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przelećmy
2 os.	przeleć	przelećcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przeleciałbym bym przeleciał	przeleciałabym bym przeleciała	przeleciałobym bym przeleciało	przelecielibyśmy byśmy przelecieli	przeleciałybyśmy byśmy przeleciały
2 os.	przeleciałbyś byś przeleciał	przeleciałabyś byś przeleciała	przeleciałobyś byś przeleciało	przelecielibyście byście przelecieli	przeleciałybyście byście przeleciały
3 os.	przeleciałby by przeleciał	przeleciałaby by przeleciała	przeleciałoby by przeleciało	przelecieliby by przelecieli	przeleciałyby by przeleciały

bezosobnik: przeleciano by

bezokolicznik: przelecieć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przeleciawszy

gerundium: przelecenie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: przelatywać

Rz_nieżywotny

+

przelecieć

+

Zob. lecieć