wydębić
-
pot. uzyskać coś dzięki usilnym prośbom i naleganiom
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich -
Był dumny ze siebie, gdy udało mu się wydębić stypendium dla początkującego literata, i lubił mówić o swych sukcesach w niesieniu kolegom praktycznej pomocy.
źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995
Zrozumiał, że od dziadka nie wydębi żadnych informacji.
źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1962
Mimo że producenci zabawek kiedyś dawali światu takie wspaniałości jak hula-hoop czy frisbee, dziś zabawkarstwo przerodziło się w wyścig o to, kto lepiej ubierze lalkę i szybciej wydębi od Hollywoodu koncesje na produkcję filmowych postaci.
źródło: NKJP: Joseph Pereira: W branży zabawkarskiej coraz trudniej o nowatorskie pomysły, Gazeta Wyborcza, 1996-03-04
[...] musieli wiele godzin spędzić przy kieliszku, aby wydębić dla mnie czapkę [...].
źródło: NKJP: Mariusz Godos: Niecodzienne pasje policjantów, Życie Podkarpackie, 2008-12-24
Niech Pan najpierw wydębi na jakimkolwiek nieubezpieczonym biedaku odszkodowanie.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wydębię
wydębimy
2 os. wydębisz
wydębicie
3 os. wydębi
wydębią
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wydębiłem
+(e)m wydębił
wydębiłam
+(e)m wydębiła
wydębiłom
+(e)m wydębiło
wydębiliśmy
+(e)śmy wydębili
wydębiłyśmy
+(e)śmy wydębiły
2 os. wydębiłeś
+(e)ś wydębił
wydębiłaś
+(e)ś wydębiła
wydębiłoś
+(e)ś wydębiło
wydębiliście
+(e)ście wydębili
wydębiłyście
+(e)ście wydębiły
3 os. wydębił
wydębiła
wydębiło
wydębili
wydębiły
bezosobnik: wydębiono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wydąbmy
wydębijmy
wydębmy
2 os. wydąb
wydęb
wydębij
wydąbcie
wydębcie
wydębijcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wydębiłbym
bym wydębił
wydębiłabym
bym wydębiła
wydębiłobym
bym wydębiło
wydębilibyśmy
byśmy wydębili
wydębiłybyśmy
byśmy wydębiły
2 os. wydębiłbyś
byś wydębił
wydębiłabyś
byś wydębiła
wydębiłobyś
byś wydębiło
wydębilibyście
byście wydębili
wydębiłybyście
byście wydębiły
3 os. wydębiłby
by wydębił
wydębiłaby
by wydębiła
wydębiłoby
by wydębiło
wydębiliby
by wydębili
wydębiłyby
by wydębiły
bezosobnik: wydębiono by
bezokolicznik: wydębić
imiesłów przysłówkowy uprzedni:
wydębiwszy
gerundium: wydębienie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wydębienie
wydębienia
D. wydębienia
wydębień
C. wydębieniu
wydębieniom
B. wydębienie
wydębienia
N. wydębieniem
wydębieniami
Ms. wydębieniu
wydębieniach
W. wydębienie
wydębienia
imiesłów przymiotnikowy bierny: wydębiony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. wydębiony
wydębiony
wydębiony
wydębione
wydębiona
D. wydębionego
wydębionego
wydębionego
wydębionego
wydębionej
C. wydębionemu
wydębionemu
wydębionemu
wydębionemu
wydębionej
B. wydębionego
wydębionego
wydębiony
wydębione
wydębioną
N. wydębionym
wydębionym
wydębionym
wydębionym
wydębioną
Ms. wydębionym
wydębionym
wydębionym
wydębionym
wydębionej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. wydębieni
wydębieni
wydębione
wydębione
D. wydębionych
wydębionych
wydębionych
wydębionych
C. wydębionym
wydębionym
wydębionym
wydębionym
B. wydębionych
wydębionych
wydębionych
wydębione
N. wydębionymi
wydębionymi
wydębionymi
wydębionymi
Ms. wydębionych
wydębionych
wydębionych
wydębionych
odpowiednik aspektowy: wydębiać
-
+ wydębić + CO + (od KOGO | na KIM) + (dla KOGO) -
psł. *dǫbiti 'moczyć, bejcować surowe produkty (zwłaszcza skórę) w wywarze z kory dębowej, garbować' > 'osiągać coś z trudem, przez usilne, wielokrotne wykonywanie jakiejś czynności; długo, mozlonie pracować'
Inne znaczenie