-
1.a
zabieg polegający na wycinaniu skórek, obcinaniu, piłowaniu i malowaniu paznokci specjalnymi lakierami oraz na polepszaniu stanu płytki paznokcia odpowiednimi kosmetykami -
- rzadziej manikiur
-
[manikjur] lub [manikjur]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Pielęgnacja ciała
czynności związane z pielęgnacją ciała i ich efekty -
- manicure i makijaż
-
Także w gabinetach kosmetycznych obowiązuje reżim sanitarny. Wszystkie tnące i kaleczące narzędzia do manicure, pedicure, przekłuwania uszu, golenia, strzyżenia i obcinania paznokci powinny być dezynfekowane.
źródło: NKJP: Maria Dziedzic, Piotr Najsztub: Możesz z każdym śmiać się, pracować, jeść, Gazeta Wyborcza, 1993-12-01
Glicerynowy krem do rąk z witaminą F kosztuje 5 złotych, a cążki do manicure'u 92 złote.
źródło: NKJP: (X): Cosmouroda, Cosmopolitan, nr 12, 2000
[...] To były jej małe odkrycia. Ale i nowa płyta Madonny, manicure w salonie z widokiem na Rynek lub wizyta w jaskini tlenowej, z której wyfrunęła, jakby była nastoletnim aniołem, a nie prawie trzydziestolatką z pięciokilogramową nadwagą.
źródło: NKJP: Zbigniew Górniak: Siostra i byk, 2009
- Jeśli mężczyzna obgryza paznokcie, to zawsze je wyrównujemy, kładąc na płytkę akryl - wyjaśnia manikiurzystka. - Potem już panowie dbają o nie i systematycznie przychodzą na manikiur.
źródło: NKJP: Liliana Bogusiak: Superman u... kosmetyczki, Express Ilustrowany, 2002-08-16
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3, n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. manicure
manicure’y
manicure
D. manicure’u
manicure
manicure’ów
manicure
C. manicure’owi
manicure
manicure’om
manicure
B. manicure
manicure’y
manicure
N. manicure’em
manicure
manicure’ami
manicure
Ms. manicurze
manicure
manicure’ach
manicure
W. manicurze
manicure
manicure’y
manicure
Inne uwagi
Zwykle lp
-
fr.
Fr. manicure jest formą z II połowy XIX w., powstałą pod wpływem złożenia pédicure; dzisiejsza forma francuska to manucure, złożenie pochodne od łac. manus 'ręka' i czasownika curer ( < łac. cūrāre 'czyścić, dbać'); por. manikiur, pedicure, pedikiur