przekorny

Zanadto pochłonięta sobą, nigdy nie miała cierpliwości dla „swojego krnąbrnego, przekornego bachora”. Kilka lat temu, po rozwodzie, matka zredukowała Helenę do roli zadawaczki cierpienia.

źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Sceny z życia pozamałżeńskiego, 2003

[...] kiedyś, w latach socjalizmu, władze postanowiły zrekompensować brak mięsa rybami. Więc reklamowały je sloganem „Jedzcie dorsze!”, który przekorny naród uzupełnił natychmiast o „G...o gorsze!”

źródło: NKJP: Biesiadny savoir-vivre, Dziennik Polski, 2004-04-24

[...] właściciel sklepu z biżuterią i ozdobami, ma wiele odmian diademów, wysadzanych perełkami lub kryształkami, ale - jak mówi - największą popularnością cieszą się... bordowe. Odkąd przekorni projektanci mody dla żartu ubrali modelkę w bordową suknię z welonem, [...]

źródło: NKJP: Magdalena Grochowalska: Czas na wesele!, Express Ilustrowany, 2002-12-20

Przez całe życie idzie własną, ścieżką; często pod prąd. Nie ogląda się na innych, nie słucha krytyki. Jest niezależny i przekorny. Często spotyka się z niezrozumieniem.

źródło: NKJP: Agnieszka Malatyńska-Stankiewicz: Samotność buntownika, Dziennik Polski, 2008-11-21