trudność - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

cecha czegoś, co jest trudne do zrozumienia, wykonania, pokonania lub zdobycia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

słownictwo oceniające

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

	synonimy:	ciężkość
	antonimy:	łatwość

trudność ćwiczenia, operacji, zadania; języka; przedsięwzięcia; sytuacji; zawodu
stopień trudności

	W opadzie tułowia trudność ćwiczenia zależy od położenia ramion. źródło: NKJP: Ewa Kolarczyk, Anna Arlet: Gimnastyka, 2007
	Trudność tego zawodu polega też na tym, że człowiek jest ciągle poddawany ocenie. źródło: NKJP: Ryszarda Wojciechowska: Edyta o drogę nie pyyta, Dziennik Bałtycki, 2004-06-12
	Pisząc o malarstwie Mariusza Kałdowskiego napotkałem trudność - trudność języka, brak słów, określeń, terminów. źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Lapidarium I-III, 2008
	Trudność operacji tego typu polega na tym, że śmigłowiec musi pozostawać w zawisie, zanim opuści się linkę, do której ratownicy podczepiają nosze z rannym. źródło: NKJP: Michał Jagiełło: Wołanie w górach: wypadki i akcje ratunkowe w Tatrach, 1979
	Co innego bowiem powiedzieć ojcu i bratu: Przeprawimy się przez rzekę - a co innego ten zamiar wykonać. Patrząc teraz na żółte, wezbrane wody, oceniał trudność przedsięwzięcia. źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: , ż

Inne uwagi

Zwykle lp

+

trudność

+

CZEGO