-
2.
książk. taki, który przestał być praktykowany lub jest przestarzały -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
jakość i intensywność -
Wśród nowych właścicieli winnic są zamożni amatorzy wina, przemysłowcy, artyści. Dzięki ich zapałowi być może uda się wskrzesić obumarłe tradycje polskiego winiarstwa.
źródło: NKJP: Paweł Wrabec: Krajowe gronowe, Polityka, 2003-04-26
Widzę w polszczyźnie pańskiego „Dziennika” rzecz niezwykłą, mało powiedzieć – czystość i poprawność; to jest pełnia życia. To nie jest język obumarły, odcięty od korzeni i źródeł.
źródło: NKJP: Chcę być „niesprawiedliwy”. Archiwalny wywiad Krzysztofa Szymoniaka z Gustawem Herlingiem-Grudzińskim, Zeszyty Poetyckie, 2010-10-23
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. obumarły
obumarły
obumarły
obumarłe
obumarła
D. obumarłego
obumarłego
obumarłego
obumarłego
obumarłej
C. obumarłemu
obumarłemu
obumarłemu
obumarłemu
obumarłej
B. obumarłego
obumarłego
obumarły
obumarłe
obumarłą
N. obumarłym
obumarłym
obumarłym
obumarłym
obumarłą
Ms. obumarłym
obumarłym
obumarłym
obumarłym
obumarłej
W. obumarły
obumarły
obumarły
obumarłe
obumarła
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. obumarli
obumarli
obumarłe
obumarłe
D. obumarłych
obumarłych
obumarłych
obumarłych
C. obumarłym
obumarłym
obumarłym
obumarłym
B. obumarłych
obumarłych
obumarłych
obumarłe
N. obumarłymi
obumarłymi
obumarłymi
obumarłymi
Ms. obumarłych
obumarłych
obumarłych
obumarłych
W. obumarli
obumarli
obumarłe
obumarłe
-
Zob. mrzeć