zdrętwiały

Oswobodził lewą rękę, potarł. Była zdrętwiała i boląca.

źródło: NKJP: Maria Borowa: Dominika znaczy niedziela, 1988

- Nie daruję, jak Boga kocham, nie daruję - mamrotał Rubin, rozcierając zdrętwiałe ramiona.

źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Czwarte niebo, 2003

- Chcę - szepnęła, ledwo poruszywszy zdrętwiałymi wargami.

źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1961

Potrząsający puszkami aktorzy, stojący między grobami, przytupywali tajemnie dla rozgrzewki, usiłując ozdabiać uśmiechem zdrętwiałe od mrozu twarze.

źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Małe kochanie, wielka miłość, 1997

[Pies] był już bardzo słaby, wychłodzony i miał zdrętwiałe z zimna łapy.

źródło: NKJP: (DN): Ratowali psa i bosak, Dziennik Zachodni, 2003-01-20