plus minus - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. mówiąc, ile czegoś jest, nie mówimy, że jest tego dokładnie tyle, ile powiedzieliśmy

wykładnik kwantyfikacji ilościowej

(quasi)synonimy:

gdzieś II
mniej więcej
około
przeciętnie II
średnio II

	Ale jej wiek mogę określić na plus minus lat pięćdziesiąt. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Dżuma w Breslau, 2007
	Czekałem do plus minus dwudziestej drugiej, potem zacząłem się niepokoić i zadzwoniłem. źródło: NKJP: Tomasz Klarecki, Izabela Smolarek: Wilk... i śmierć bankiera, 2006
	Ale tak plus minus spędził pan w sumie trzy lata wojny w miejscowościach wypoczynkowych, leczniczych i turystycznych. źródło: NKJP: Kazimierz Moczarski: Rozmowy z katem, 1996
	Pomyślał, że gospodarz mógłby przynajmniej dla formalności zaproponować przejście na „ty”, mimo że byli plus minus rówieśnikami i pracowali w tym samym zawodzie. źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: Uwikłanie, 2007

część mowy: operator metapredykatywny

podklasa: operator aproksymacji

plus minus _ F.Rz. oznacza liczbę, ilość, miarę lub czas
ograniczenia zakresu użycia: nie: z wyrażeniem dokładnie
szyk: zmienny: antepozycja lub postpozycja

Zapis z przecinkiem lub łącznikiem uznawany jest za niepoprawny.