marginalium

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. sprawa

  • 1.

    książk.  rzecz, sprawa drugorzędna, nieistotna, mało ważna
  • [marginaljum]

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

  • We Wszelkim wypadku (1972) temat miłosny organizuje w całości jeden utwór opisowy, Miłość szczęśliwa, w dwu innych pojawia się on niejako marginalnie, acz jest to marginalium niezmiernie ważne (Wszelki wypadek i „Nicość przenicowała się...”).

    źródło: NKJP: Stanisław Balbus: Świat ze wszystkich stron świata : o Wisławie Szymborskiej, 1996

    Recenzowana książka przydaje rangi zagadnieniu rzecznictwa prasowego, jeszcze do niedawna stanowiącego swego rodzaju marginalium w podręcznikach piarowskich, dziś [...] zyskującego należną pozycję na arenie współczesnych działań komunikacyjnych i coraz częściej stającego się wiodącym tematem doktorskich dysertacji, monografii, skryptów i podręczników akademickich..

    źródło: Internet: instytutpublico.pl/polecamy-ksiazke-dra-k-dudka

    Doświadczenie bowiem uczy, iż Asimov pisarz jest o wiele bardziej interesujący od Asimova felietonisty. Kilka zbiorów jego publicystyki ukazało się po polsku i podobnie jak w przypadku Lema stanowią one kiepskie marginalia.

    źródło: NKJP: Michał Otorowski: Najdalsza podróż Isaaca Asimova, Midrasz, 83, 2004

    [...] Niedziałkowski ogłosił wielki artykuł, zarzucający Boyowi, że zajmuje się jakimiś marginaliami obyczajowymi, gdy tymczasem chodzi o wielkie sprawy społeczne i polityczne.

    źródło: NKJP: Helena Zaworska: Boy wieczny skandalista, Gazeta Wyborcza, 1995-01-13

    Reforma państwa grzęźnie więc w marginaliach, a kolejny rząd nie jest uzbrojony w specjalne uprawnienia, potrzebne z wielu powodów, także jako legitymizacja działań stanowczych i skutecznych w sferze gospodarczej.

    źródło: NKJP: Andrzej Urbański: Rząd ma się dobrze, Gazeta Wyborcza, 1992-10-16

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: n2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. marginalium
    marginalia
    D. marginalium
    marginaliów
    C. marginalium
    marginaliom
    B. marginalium
    marginalia
    N. marginalium
    marginaliami
    Ms. marginalium
    marginaliach
    W. marginalium
    marginalia
  • łac. śred. marginale (l. p.), marginalia (l. m.) 'znajdujące się na marginesie'

    Forma łacińska jest przymiotnikiem rodzaju nijakiego od łac. margō, marginis 'brzeg, margines'; polska forma marginalium jest prawdopodobnie utworzona sztucznie na wzór wyrazów łacińskich rodzaju nijakiego zakończonych na -um, które w liczbie mnogiej kończą się na -a.