przewinić - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. stać się sprawcą lub przyczyną czegoś złego

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

synonimy:

zawinić

	[...] Sędzia uratował miejscowych, przerywając akcję i uznając, że to piłkarz z Konina przewinił w całym zdarzeniu. źródło: NKJP: Grzegorz Mikuła: Uratowali głowę trenera, Trybuna Śląska, 2004-04-13
	[...] Na rozkaz kasztelana chłostano i zakuwano w dyby tych spośród służby czy poddanych chłopów, którzy czymś przewinili okrutnemu kasztelanowi. źródło: NKJP: (B.W.): Czarny pies, Dziennik Polski, 2006-08-11
	Sędzia może dodatkowo ukarać zawodnika, który przewinił, upomnieniem lub kartką. źródło: NKJP: Internet
	Ludzie oszukiwali się, że dochodzące do nich wieści dotyczą jakichś innych wiosek, gdzie być może Polacy przewinili coś swym ukraińskim sąsiadom, ginęli więc zdumieni i przerażeni tym, że męczeńska nierzadko śmierć spotyka ich z ręki dobrego znajomego czy krewnego. źródło: NKJP: (X): Śmierć Polakom!, Dziennik Polski, 2004-02-21
	Jeśli ktoś przewini, będziemy go ścigać [...]. źródło: NKJP: Aldona Minorczyk-Cichy: Zasada Żulaniego, Dziennik Zachodni, 2006-09-13

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przewiniłem +(e)m przewinił	przewiniłam +(e)m przewiniła	przewiniłom +(e)m przewiniło	przewiniliśmy +(e)śmy przewinili	przewiniłyśmy +(e)śmy przewiniły
2 os.	przewiniłeś +(e)ś przewinił	przewiniłaś +(e)ś przewiniła	przewiniłoś +(e)ś przewiniło	przewiniliście +(e)ście przewinili	przewiniłyście +(e)ście przewiniły
3 os.	przewinił	przewiniła	przewiniło	przewinili	przewiniły

bezosobnik: przewiniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przewińmy
2 os.	przewiń	przewińcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przewiniłbym bym przewinił	przewiniłabym bym przewiniła	przewiniłobym bym przewiniło	przewinilibyśmy byśmy przewinili	przewiniłybyśmy byśmy przewiniły
2 os.	przewiniłbyś byś przewinił	przewiniłabyś byś przewiniła	przewiniłobyś byś przewiniło	przewinilibyście byście przewinili	przewiniłybyście byście przewiniły
3 os.	przewiniłby by przewinił	przewiniłaby by przewiniła	przewiniłoby by przewiniło	przewiniliby by przewinili	przewiniłyby by przewiniły

bezosobnik: przewiniono by

bezokolicznik: przewinić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przewiniwszy

gerundium: przewinienie

rodzaj gramatyczny: dk

Zob. winić