przewinienie
-
książk. czyn oceniany negatywnie, niezgodny z ustalonymi zasadami
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
- ciężkie, drobne, najdrobniejsze przewinienie; przewinienie techniczne
- kara za przewinienie
- popełnić; dostać, otrzymać; odgwizdać przewinienie
-
[...] Tego rodzaju przewinienie wobec niej mógł popełnić tylko ktoś, kto miał wobec niej zobowiązania, kto nosił moje imię.
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1974-1979, 1979
Niech kara będzie odpowiednia do przewinienia, a my zachowajmy rozsądek (nie róbmy wykładów, nie zrzędźmy, nie urządzajmy połajanek).
źródło: NKJP: Roger Vogler, Wayne Bartz: Nastolatki i alkohol. Kiedy nie wystarczy powiedzieć „nie”, 1999
- Powinniście pamiętać panowie o tym, że przewinieniem karanym mandatem jest tamowanie ruchu drogowego, zatrzymywanie się na pasie ruchu w celu zabrania lub wysadzenia pasażerów.
źródło: NKJP: Marek Chrzanowski: Jeźdźcy formuły autobusowej, Wieści Podwarszawskie, 2007-05-27
Nie modlili się do nich, ale za nich, składając Bogu różnego rodzaju ofiary, aby darował im ewentualne przewinienia i przyjął ich do swojej niebieskiej ojczyzny.
źródło: NKJP: Zdzisław Józef Kijas: Niebo w domu Ojca, czyściec dla kogo, piekło w oddaleniu, 2010
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. przewinienie
przewinienia
D. przewinienia
przewinień
C. przewinieniu
przewinieniom
B. przewinienie
przewinienia
N. przewinieniem
przewinieniami
Ms. przewinieniu
przewinieniach
W. przewinienie
przewinienia
-
+ przewinienie + (wobec KOGO/CZEGO) -
Zob. winić