ktoś zapomniał języka w gębie
-
ktoś stracił zdolność swobodnego mówienia pod wpływem zaskoczenia lub silnego przeżycia
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
- ktoś zapomniał języka w gębie na chwilę
- ktoś zapomniał języka w gębie całkiem
-
Słomka całkiem zapomniał języka w gębie. Stał z otwartymi ustami, wybałuszywszy oczy i tylko krew coraz gwałtowniejszą falą nabiegała mu do twarzy.
źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Popiół i diament, 1948
- Nigdy!!! - rozległo się w sali. - Hańba! Nie pozwalam! Oszustwo!!! - Arek... - Lebok i Trzeciński zapomnieli języka w gębie. Zbychu Gównojad tym razem wykazał się lepszym refleksem.
źródło: NKJP: Piotr Siemion: Finimondo: komedia romantyczna, 2004
- A dedukować umiesz? - Phi, czytałam całego Sherlocka Holmesa. To przestarzała metoda. Teraz stosuje się najnowsze metody naukowe: chemię, fizykę, psychologię, socjologię... Paragonowi zrzedła mina. Tak go zaskoczyła tą litanią, że na chwilę zapomniał języka w gębie. Wnet jednak zebrał myśli i nie tracąc pewnej miny zapytał: - A na duchach się znasz?
źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1962
[...] bladoskóry gość poszeptał z przewodniczącym komisji i ten oznajmił: - Niestety, pan V. kwestionuje zdolność objęcia tak ważnego stanowiska przez nieżonatego człowieka. Kawaler prowadzi nazbyt swobodne życie, nie ma zakodowanego poczucia obowiązku. Tylko własna rodzina przysparza mężczyźnie koniecznej stabilizacji. Na takie dictum Marcin zapomniał języka w gębie.
źródło: NKJP: Biorę, bo muszę, Dziennik Polski, 1998-09-04
-
typ frazy: fraza czasownikowa
dk, npch; odmienny: zapomniećodpowiednik aspektowy: ktoś zapomina języka w gębie