-
1.
książk. żywa istota o przerażającym wyglądzie, nieprzypominającym żadnego ze znanych stworzeń -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
synonimy: potwór
-
- Myślę - Jaskier zadygotał lekko - że tam w głębinie, na samym dnie [...] oceanu siedzi sobie ogromniasty potwór, gruba, łuskowata poczwara, ropucha z rogami na paskudnym łbie.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992
[...] przerażony ujrzał, jak ze studni wynurza się straszna poczwara, chwyta kobietę i razem z nią znika w głębinie.
źródło: NKJP: Artur Szałkowski: Przodek bazyliszka, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2007-03-02
Co czyni teraz, gdy czeka go bitwa tak straszna z mocami ciemności, poczwarami Szatana?
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. poczwara
poczwary
D. poczwary
poczwar
C. poczwarze
poczwarom
B. poczwarę
poczwary
N. poczwarą
poczwarami
Ms. poczwarze
poczwarach
W. poczwaro
poczwary
-
płn. psł. *počvara 'czyn niecny, wybryk; istota odrażająca, monstrum'
Forma prasłowiańska jest rzeczownikiem odczasownikowym od przedrostkowego *počvariti, pochodzącego od psł. *čvariti 'gadać, pleść, mówić niezrozumiale; zamawiać, wróżyć, czarować', być może pochodzenia dźwiękonaśladowczego; znaczenie formy prasłowiańskiej prawdopodobnie nawiązuje do 'czarować, czynić coś dziwnego' (Bor)