-
1.b
to, co jest przyczyną cierpienia psychicznego lub fizycznego -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- prawdziwa; dodatkowa udręka
- udręki codziennego życia, podróży
- pasmo udręk
- być, stać się czyjąś/dla kogoś udręką
-
Jeśli strój korporacyjny jest dla kogoś prawdziwą udręką, może pocieszy go fakt, że w wielu firmach raz na tydzień, najczęściej w piątek, przypada tzw. casual day, kiedy to pracownicy mogą pojawiać się w pracy na luzie.
źródło: NKJP: Aleksandra Molędowska, Marta Kin, MON: Praca w Polsce, Gazeta Poznańska, 2006-01-02
Wokół siebie widziała Olga przede wszystkim nie kończące się pasmo udręk, dramatów i ludzkich tragedii, które z powodu swojej nadwrażliwości odbierała mocniej niż inni. Ów ogrom nieszczęść powodował ogólny nastrój przygnębienia.
źródło: NKJP: Maria Rostworowska: Portret za mgłą opowieść o Oldze Boznańskiej, 2003
[...] to chrapanie stało się moją conocną udręką. Niech pan mi wierzy, bałem się każdej nadchodzącej nocy.
źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Traktat o łuskaniu fasoli, 2007
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. udręka
udręki
D. udręki
udręk
C. udręce
udrękom
B. udrękę
udręki
N. udręką
udrękami
Ms. udręce
udrękach
W. udręko
udręki
-
+ udręka + CZEGO -
Rzeczownik od przedrostkowego czasownika udręczyć 'sprawić komuś cierpienie fizyczne lub moralne, dokuczyć'; zob. dręczyć