-
2.
książk. sprawić, że ktoś zaczął w większym stopniu kierować się w postępowaniu nakazami moralnymi lub nabrał innych cech, uznawanych za ważne dla natury człowieka -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
- praca uczłowieczyła kogoś
-
Człowieczeństwo jest w każdym, lecz nie każdy jest go świadom. Uświadomieni mają tedy prawo doprowadzić ciemnych do ich uczłowieczenia — środkami przemocy, jeśli inaczej nie sposób.
źródło: NKJP: Leszek Kołakowski: Obecność mitu, 1974
Jeśli gram szubrawca, usiłuję znaleźć w nim coś pozytywnego, wydobyć ten rys, jeśli wcielam się w bohatera pozytywnego, usiłuję go nieco skrzywić; chodzi o to, by uzyskać głębię. Postać trzeba po prostu uczłowieczyć.
źródło: NKJP: Halina Piwowarska: Nie grać, a być postacią, Tygodnik Regionalny „Gazeta Częstochowska”, 2005-06-09
Potrafił uczłowieczyć największego chama, choćby Fornalskiego w „Zaklętych rewirach”, który jest jednoznacznie negatywną postacią. Wilhelmi zrobił z niego postać tajemniczą.
źródło: NKJP: W. Hagedorny: Aktor i autor, Tygodnik Ciechanowski, 2004-05-02
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. uczłowieczę
uczłowieczymy
2 os. uczłowieczysz
uczłowieczycie
3 os. uczłowieczy
uczłowieczą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. uczłowieczyłem
+(e)m uczłowieczył
uczłowieczyłam
+(e)m uczłowieczyła
uczłowieczyłom
+(e)m uczłowieczyło
uczłowieczyliśmy
+(e)śmy uczłowieczyli
uczłowieczyłyśmy
+(e)śmy uczłowieczyły
2 os. uczłowieczyłeś
+(e)ś uczłowieczył
uczłowieczyłaś
+(e)ś uczłowieczyła
uczłowieczyłoś
+(e)ś uczłowieczyło
uczłowieczyliście
+(e)ście uczłowieczyli
uczłowieczyłyście
+(e)ście uczłowieczyły
3 os. uczłowieczył
uczłowieczyła
uczłowieczyło
uczłowieczyli
uczłowieczyły
bezosobnik: uczłowieczono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. uczłowieczmy
2 os. uczłowiecz
uczłowieczcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. uczłowieczyłbym
bym uczłowieczył
uczłowieczyłabym
bym uczłowieczyła
uczłowieczyłobym
bym uczłowieczyło
uczłowieczylibyśmy
byśmy uczłowieczyli
uczłowieczyłybyśmy
byśmy uczłowieczyły
2 os. uczłowieczyłbyś
byś uczłowieczył
uczłowieczyłabyś
byś uczłowieczyła
uczłowieczyłobyś
byś uczłowieczyło
uczłowieczylibyście
byście uczłowieczyli
uczłowieczyłybyście
byście uczłowieczyły
3 os. uczłowieczyłby
by uczłowieczył
uczłowieczyłaby
by uczłowieczyła
uczłowieczyłoby
by uczłowieczyło
uczłowieczyliby
by uczłowieczyli
uczłowieczyłyby
by uczłowieczyły
bezosobnik: uczłowieczono by
bezokolicznik: uczłowieczyć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: uczłowieczywszy
gerundium: uczłowieczenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. uczłowieczenie
uczłowieczenia
D. uczłowieczenia
uczłowieczeń
C. uczłowieczeniu
uczłowieczeniom
B. uczłowieczenie
uczłowieczenia
N. uczłowieczeniem
uczłowieczeniami
Ms. uczłowieczeniu
uczłowieczeniach
W. uczłowieczenie
uczłowieczenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: uczłowieczony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. uczłowieczony
uczłowieczony
uczłowieczony
uczłowieczone
uczłowieczona
D. uczłowieczonego
uczłowieczonego
uczłowieczonego
uczłowieczonego
uczłowieczonej
C. uczłowieczonemu
uczłowieczonemu
uczłowieczonemu
uczłowieczonemu
uczłowieczonej
B. uczłowieczonego
uczłowieczonego
uczłowieczony
uczłowieczone
uczłowieczoną
N. uczłowieczonym
uczłowieczonym
uczłowieczonym
uczłowieczonym
uczłowieczoną
Ms. uczłowieczonym
uczłowieczonym
uczłowieczonym
uczłowieczonym
uczłowieczonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. uczłowieczeni
uczłowieczeni
uczłowieczone
uczłowieczone
D. uczłowieczonych
uczłowieczonych
uczłowieczonych
uczłowieczonych
C. uczłowieczonym
uczłowieczonym
uczłowieczonym
uczłowieczonym
B. uczłowieczonych
uczłowieczonych
uczłowieczonych
uczłowieczone
N. uczłowieczonymi
uczłowieczonymi
uczłowieczonymi
uczłowieczonymi
Ms. uczłowieczonych
uczłowieczonych
uczłowieczonych
uczłowieczonych
odpowiednik aspektowy: uczłowieczać
-
+ uczłowieczyć + KOGO -
-
+ uczłowieczyć + KOGO