uosobić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

sprawić, że coś lub ktoś staje się umownym znakiem idei, rzeczy, osoby itp.

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

prawdy i wartości życiowe

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

Pojawiający się wówczas temat przepychu i bogactwa, muzyki oraz beztroskiej zabawy uosobionej w uskrzydlonym małym dziecku płci męskiej (putto) przez kontrast z obrazami śmierci i rozkładu pogłębia ostrzegawcze memento mori.

źródło: NKJP: Antoni Kępiński, Melancholia, 1974

Tajemnicza kukła, nie ma konkretnego pochodzenia, ani nazwy, zależnie od regionu nazwano ją Śmiercią, Chudą Kukłą, najczęściej jednak zwano Marzanną. Uosobiono ją z kończącą się zimą, ostatnimi roztopionymi płatami śniegu, a zarazem złem i śmiercią.

źródło: NKJP: MO: Topienie Marzanny w Noteci, Nakielski Czas, 2005-03-23

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	uosobię	uosobimy
2 os.	uosobisz	uosobicie
3 os.	uosobi	uosobią

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uosobiłem +(e)m uosobił	uosobiłam +(e)m uosobiła	uosobiłom +(e)m uosobiło	uosobiliśmy +(e)śmy uosobili	uosobiłyśmy +(e)śmy uosobiły
2 os.	uosobiłeś +(e)ś uosobił	uosobiłaś +(e)ś uosobiła	uosobiłoś +(e)ś uosobiło	uosobiliście +(e)ście uosobili	uosobiłyście +(e)ście uosobiły
3 os.	uosobił	uosobiła	uosobiło	uosobili	uosobiły

bezosobnik: uosobiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uosóbmy
2 os.	uosób	uosóbcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uosobiłbym bym uosobił	uosobiłabym bym uosobiła	uosobiłobym bym uosobiło	uosobilibyśmy byśmy uosobili	uosobiłybyśmy byśmy uosobiły
2 os.	uosobiłbyś byś uosobił	uosobiłabyś byś uosobiła	uosobiłobyś byś uosobiło	uosobilibyście byście uosobili	uosobiłybyście byście uosobiły
3 os.	uosobiłby by uosobił	uosobiłaby by uosobiła	uosobiłoby by uosobiło	uosobiliby by uosobili	uosobiłyby by uosobiły

bezosobnik: uosobiono by

bezokolicznik: uosobić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uosobiwszy

gerundium: uosobienie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	uosobienie	uosobienia
D.	uosobienia	uosobień
C.	uosobieniu	uosobieniom
B.	uosobienie	uosobienia
N.	uosobieniem	uosobieniami
Ms.	uosobieniu	uosobieniach
W.	uosobienie	uosobienia

imiesłów przymiotnikowy bierny: uosobiony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	uosobiony	uosobiony	uosobiony	uosobione	uosobiona
D.	uosobionego	uosobionego	uosobionego	uosobionego	uosobionej
C.	uosobionemu	uosobionemu	uosobionemu	uosobionemu	uosobionej
B.	uosobionego	uosobionego	uosobiony	uosobione	uosobioną
N.	uosobionym	uosobionym	uosobionym	uosobionym	uosobioną
Ms.	uosobionym	uosobionym	uosobionym	uosobionym	uosobionej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	uosobieni	uosobieni	uosobione	uosobione
D.	uosobionych	uosobionych	uosobionych	uosobionych
C.	uosobionym	uosobionym	uosobionym	uosobionym
B.	uosobionych	uosobionych	uosobionych	uosobione
N.	uosobionymi	uosobionymi	uosobionymi	uosobionymi
Ms.	uosobionych	uosobionych	uosobionych	uosobionych

odpowiednik aspektowy: uosabiać

Składnia

	+	uosobić	+	CO + (w KIM/CZYM)
	+	uosobić	+	KOGO/CO + (z KIM/CZYM)

Pochodzenie

Zob. osoba