ukrycie - Wielki słownik języka polskiego PAN

miejsce, w którym jakaś osoba albo zwierzę się ukrywa lub w którym ukryte są jakieś rzeczy

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

zwyczaje i zachowania zwierząt

synonimy:

kryjówka

bezpieczne, głębokie ukrycie
działać, obserwować, śledzić; wyjść/wychodzić, wyskoczyć/wyskakiwać; strzelać z ukrycia
czekać, pozostać/pozostawać, przeczekać, przetrwać, zostać; działać, żyć w ukryciu

	Niska i mroczna kępa olszyn nęciła, bo dawała ukrycie. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996
	Myślimy oboje, że musiał cię w tym lesie śledzić. Musiał cię obserwować z ukrycia. źródło: NKJP: Piotr Krawczyk: Plamka światła, 1997
	[...] w czasie kwietniowego powstania zeszły do piwnic i bunkrów, ratując się przed płomieniami. Tam siedziały w ukryciu do wyzwolenia przez Armię Czerwoną [...]. źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998
	Pomyślałem: niech wyleci z ukrycia! – i natychmiast z korony topoli przeleciał tuż nad moją głową: piękny żółty brzuszek, czarny łebek, szaro prążkowany grzbiet. źródło: NKJP: Zbigniew Bieńskowski: Przyszłość… przeszłości, 1996
	Schrony miejskie są w stanie pomieścić 1 100 osób, prócz tego 20 schronami i ukryciami dysponują zakłady pracy [...]. źródło: NKJP: A co z powiatem..., Dziennik Polski, 2001-10-29

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: n2

Zob. kryć