zelant
-
książk. pejorat. ktoś, kto w sposób zbyt gorliwy, a nawet fanatyczny, angażuje się w jakieś działania lub wyznaje jakieś poglądy
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
synonimy: zelota
-
Konkretnie proponuje porozumienie na wypadek najbliższego konklawe, by nie dopuścić do wyboru papieża zelanta, ale starać się o wybór umiarkowanego.
źródło: NKJP: Henryk Wereszycki: Sojusz trzech cesarzy. Walka o pokój europejski 1872–1878, 2010
[...] nie należał do zelantów i choć wstąpił jak oni do partii, zachował w tym, co pisał, coś, co określiłbym jako rodzaj spokojnego dystansu [...] do spraw, które jego kolegów wpędzały w emocjonalną egzaltację i fanatyzm.
źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet: wybór z pamięci 90-latka, 2004
[...] w opinii zelantów katolickich zbyt słabo zaangażował się po stronie kontrreformacji i miał przyjaciół politycznych pośród ewangelików.
źródło: NKJP: Urszula Augustyniak: Historia Polski 1572-1795, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zelant
zelanci
ndepr zelanty
depr D. zelanta
zelantów
C. zelantowi
zelantom
B. zelanta
zelantów
N. zelantem
zelantami
Ms. zelancie
zelantach
W. zelancie
zelanci
ndepr zelanty
depr -
z p.-łac. zelans 'starający się gorliwie'
< łac. zēlus 'gorliwość' (< gr. dzélos)