furczeć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1.b spódnice

  • 1.b

    poruszając się szybko w powietrzu lub na wietrze, wydawać charakterystyczny dźwięk, który przypomina odgłos, jaki można usłyszeć, gdy ptaki zrywają się do lotu, mocno uderzając skrzydłami lub gdy jakiś materiał powiewa na wietrze, silnie uderzany przez porywy powietrza
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    dźwięki


    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    ruch i spoczynek

  • synonimy:  furkać
    furkotać
    • gromada ciem; fartuch, żagiel furczy; nurzyki; skrzydła; falbany, spódnice, worki, wstążki; (nad głowami) kamienie, kule furczą
    • furczeć na wietrze; w powietrzu
  • Wreszcie w stylowych sukniach i kapeluszach okrywających pukle długich włosów zatańczyły siarczystego kankana. Przed oczyma zgromadzonych gości furczały spódnice, migały czarne majteczki, fruwały do sufitu zgrabne nogi, a od pisków - jak kankan, to kankan! [...].

    źródło: NKJP: Gabriela Pewińska: Trzy tytuły dla Joli, Dziennik Powiatu Bytowskiego, 1999-02-19

    Latem nad głową furczały tysiące nurzyków.

    źródło: NKJP: Marek Kamiński, Wojciech Moskal, Sławomir Swerpel: Nie tylko biegun, 1996

    Wyrośliśmy z Indian, ale pozostał w nas szacunek dla przyrody [...]. Zresztą patrząc na ten syf, jaki panuje na olkuskich zieleńcach, na te worki foliowe furczące na wietrze z każdego drzewa, na te setki butelek pławiące się w stawach przy ul. Rabsztyńskiej, wiem, że u nas mało kto bawił się w Indian...

    źródło: NKJP: Olgerd Dziechciarz: Osobność, Gazeta Krakowska, 2007-03-23

    Po chwili usłyszałem zaciekły trzask karabinu maszynowego, a w następnym ułamku sekundy piekielną serię wybuchów. Przywarłem całym ciałem do rowu i czułem, że coś się na mnie sypie i że nad moją głową furczą głośno kamienie i odłamki.

    źródło: NKJP: Stanisław Berenda-Czajkowski: Dni grozy i łez, 2001

    A jakie w tym wszystkim miejsce husarskich skrzydeł? [...] Słyszałem też, że zrobiono „testy” z tymi skrzydłami i okazało się, że one raczej ani nie furczą, ani nie wydają żadnych dźwięków, więc ich przydatność niewielka.

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. furczę
    furczymy
    2 os. furczysz
    furczycie
    3 os. furczy
    furczą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. furczałem
    +(e)m furczał
    furczałam
    +(e)m furczała
    furczałom
    +(e)m furczało
    furczeliśmy
    +(e)śmy furczeli
    furczałyśmy
    +(e)śmy furczały
    2 os. furczałeś
    +(e)ś furczał
    furczałaś
    +(e)ś furczała
    furczałoś
    +(e)ś furczało
    furczeliście
    +(e)ście furczeli
    furczałyście
    +(e)ście furczały
    3 os. furczał
    furczała
    furczało
    furczeli
    furczały

    bezosobnik: furczano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę furczał
    będę furczeć
    będę furczała
    będę furczeć
    będę furczało
    będę furczeć
    będziemy furczeli
    będziemy furczeć
    będziemy furczały
    będziemy furczeć
    2 os. będziesz furczał
    będziesz furczeć
    będziesz furczała
    będziesz furczeć
    będziesz furczało
    będziesz furczeć
    będziecie furczeli
    będziecie furczeć
    będziecie furczały
    będziecie furczeć
    3 os. będzie furczał
    będzie furczeć
    będzie furczała
    będzie furczeć
    będzie furczało
    będzie furczeć
    będą furczeli
    będą furczeć
    będą furczały
    będą furczeć

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. furczmy
    2 os. furcz
    furczcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. furczałbym
    bym furczał
    furczałabym
    bym furczała
    furczałobym
    bym furczało
    furczelibyśmy
    byśmy furczeli
    furczałybyśmy
    byśmy furczały
    2 os. furczałbyś
    byś furczał
    furczałabyś
    byś furczała
    furczałobyś
    byś furczało
    furczelibyście
    byście furczeli
    furczałybyście
    byście furczały
    3 os. furczałby
    by furczał
    furczałaby
    by furczała
    furczałoby
    by furczało
    furczeliby
    by furczeli
    furczałyby
    by furczały

    bezosobnik: furczano by

    bezokolicznik: furczeć

    imiesłów przysłówkowy współczesny: furcząc

    gerundium: furczenie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: furczący

    odpowiednik aspektowy: furknąć

  • Czasownik pochodzenia dźwiękonaśladowczego.