furczeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

wydawać podczas pracy rytmiczne dźwięki typowe dla działających maszyn lub ich części

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Urządzenia i maszyny

funkcjonowanie urządzeń i maszyn

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

dźwięki

synonimy:

furkać
furkotać
warkotać

motor, nóż tokarski, samochód, wentylator furczy; drukarki, kołowrotki, maszyny, samoloty furczą

	Samochód był syrenką. Srebrną. Furczał przy odpalaniu, pyrkał przy zmianie biegów. źródło: NKJP: Renata Radłowska: Nowohucka telenowela, 2008
	Nic nie zastąpi tego dźwięku, kiedy mokrzy, zmarznięci, umordowani wchodzimy do bacówki lub rozbijamy namiot [...] i po chwili poświęconej na rozpalanie palnik zaczyna furczeć. Taki odgłos bezpieczeństwa mówiący o tym, że zaraz będzie herbata. źródło: NKJP: Internet
	Tymczasem w krajowych fabrykach furczał rewelacyjny nóż tokarski genialnego stachanowca Kolesowa. źródło: NKJP: Zdzisław Smektała: Chcica [...]: poemat romantyczny, 2006
	[...] przyzwyczajam się spać przy furczącym przez całą noc wentylatorze [...]. źródło: NKJP: Ewa Szafruga: Subkontynent od środka, Gazeta Krakowska, 2007-08-03
	W koszyckim sztabie wyborczym Ruchu na Rzecz Demokratycznej Słowacji furczą komputerowe drukarki, z miejsca na miejsce przekłada się sterty plakatów i ulotek. źródło: NKJP: Paweł Smoleński: Rozwód po słowacku, Gazeta Wyborcza, 1992-05-30

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	furczałem +(e)m furczał	furczałam +(e)m furczała	furczałom +(e)m furczało	furczeliśmy +(e)śmy furczeli	furczałyśmy +(e)śmy furczały
2 os.	furczałeś +(e)ś furczał	furczałaś +(e)ś furczała	furczałoś +(e)ś furczało	furczeliście +(e)ście furczeli	furczałyście +(e)ście furczały
3 os.	furczał	furczała	furczało	furczeli	furczały

bezosobnik: furczano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę furczał będę furczeć	będę furczała będę furczeć	będę furczało będę furczeć	będziemy furczeli będziemy furczeć	będziemy furczały będziemy furczeć
2 os.	będziesz furczał będziesz furczeć	będziesz furczała będziesz furczeć	będziesz furczało będziesz furczeć	będziecie furczeli będziecie furczeć	będziecie furczały będziecie furczeć
3 os.	będzie furczał będzie furczeć	będzie furczała będzie furczeć	będzie furczało będzie furczeć	będą furczeli będą furczeć	będą furczały będą furczeć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		furczmy
2 os.	furcz	furczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	furczałbym bym furczał	furczałabym bym furczała	furczałobym bym furczało	furczelibyśmy byśmy furczeli	furczałybyśmy byśmy furczały
2 os.	furczałbyś byś furczał	furczałabyś byś furczała	furczałobyś byś furczało	furczelibyście byście furczeli	furczałybyście byście furczały
3 os.	furczałby by furczał	furczałaby by furczała	furczałoby by furczało	furczeliby by furczeli	furczałyby by furczały

bezosobnik: furczano by

bezokolicznik: furczeć

imiesłów przysłówkowy współczesny: furcząc

gerundium: furczenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: furczący

odpowiednik aspektowy: furknąć

Czasownik pochodzenia dźwiękonaśladowczego.