furczeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

wydawać charakterystyczny niskie, charczące dźwięki spowodowane czymś, co utrudnia swobodny i prawidłowy przepływ powietrza, lub spowodowane zaburzeniami w trawieniu

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

przyczyny, objawy i skutki chorób

Relacje znaczeniowe

synonimy:

furkać
furkotać

Połączenia

furczeć komuś w nosie, w nosku, w oskrzelach, w płucach; w brzuchu, w jelitach

Cytaty

	Kiedy chory w napadzie astmy wchodzi do gabinetu lekarskiego, świsty, [...] słyszane gołym uchem, wyprzedzają jego zbliżenie. Dołączają do nich gwizdy, a stetoskop donosi o furczeniach nad obu polami płucnymi. [...] Powietrze z płuc, wprawione w obce mu turbulentne wiry, potrąca zwężone ściany oskrzeli, wprawia je w drgania, szarpie struny głosowe - niby struny harfy Eola. źródło: NKJP: Andrzej Szczeklik: Kore: o chorych, chorobach i poszukiwaniu duszy medycyny, 2007
	Z Tymonem niby lepiej, ale coś furczy mu w oskrzelach [...]. źródło: NKJP: Internet
	Takie furczenie w nosie nie musi oznaczać kataru. Może przy karmieniu jakaś kropla mleka się tam zawieruszyła i teraz furczy. źródło: NKJP: Internet
	Jednak już w szpitalu mały miał gazy, coś strasznie mu furczało w jelitach i jak mówi moja żona, w nocy dawał koncert niemal do rana. źródło: NKJP: Internet
	Od posiłku powinny upłynąć dwie godziny, wtedy burczenie czy furczenie w brzuchu związane z pracą jelit nie będzie utrudniało zadania. źródło: Bożena Kowalska: Odpowiedź na pytanie: kiedy liczyć ruchy dziecka?, Twoje Dziecko (dziecko.niania.pl)

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	furczę	furczymy
2 os.	furczysz	furczycie
3 os.	furczy	furczą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	furczałem +(e)m furczał	furczałam +(e)m furczała	furczałom +(e)m furczało	furczeliśmy +(e)śmy furczeli	furczałyśmy +(e)śmy furczały
2 os.	furczałeś +(e)ś furczał	furczałaś +(e)ś furczała	furczałoś +(e)ś furczało	furczeliście +(e)ście furczeli	furczałyście +(e)ście furczały
3 os.	furczał	furczała	furczało	furczeli	furczały

bezosobnik: furczano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę furczał będę furczeć	będę furczała będę furczeć	będę furczało będę furczeć	będziemy furczeli będziemy furczeć	będziemy furczały będziemy furczeć
2 os.	będziesz furczał będziesz furczeć	będziesz furczała będziesz furczeć	będziesz furczało będziesz furczeć	będziecie furczeli będziecie furczeć	będziecie furczały będziecie furczeć
3 os.	będzie furczał będzie furczeć	będzie furczała będzie furczeć	będzie furczało będzie furczeć	będą furczeli będą furczeć	będą furczały będą furczeć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		furczmy
2 os.	furcz	furczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	furczałbym bym furczał	furczałabym bym furczała	furczałobym bym furczało	furczelibyśmy byśmy furczeli	furczałybyśmy byśmy furczały
2 os.	furczałbyś byś furczał	furczałabyś byś furczała	furczałobyś byś furczało	furczelibyście byście furczeli	furczałybyście byście furczały
3 os.	furczałby by furczał	furczałaby by furczała	furczałoby by furczało	furczeliby by furczeli	furczałyby by furczały

bezosobnik: furczano by

bezokolicznik: furczeć

imiesłów przysłówkowy współczesny: furcząc

gerundium: furczenie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	furczenie	furczenia
D.	furczenia	furczeń
C.	furczeniu	furczeniom
B.	furczenie	furczenia
N.	furczeniem	furczeniami
Ms.	furczeniu	furczeniach
W.	furczenie	furczenia

imiesłów przymiotnikowy czynny: furczący

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	furczący	furczący	furczący	furczące	furcząca
D.	furczącego	furczącego	furczącego	furczącego	furczącej
C.	furczącemu	furczącemu	furczącemu	furczącemu	furczącej
B.	furczącego	furczącego	furczący	furczące	furczącą
N.	furczącym	furczącym	furczącym	furczącym	furczącą
Ms.	furczącym	furczącym	furczącym	furczącym	furczącej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	furczący	furczący	furczące	furczące
D.	furczących	furczących	furczących	furczących
C.	furczącym	furczącym	furczącym	furczącym
B.	furczących	furczących	furczących	furczące
N.	furczącymi	furczącymi	furczącymi	furczącymi
Ms.	furczących	furczących	furczących	furczących

odpowiednik aspektowy: furknąć

Składnia

+

furczeć

+

(KOMU) + (w CZYM)

Pochodzenie

Czasownik pochodzenia dźwiękonaśladowczego.