-
2.
przedstawiciel ugrupowania politycznego, działającego w Grecji w średniowieczu, które po powstaniu przeciwko cesarzowi przejęło na kilka lat władzę w Salonikach -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
Zeloci wyzwolili chłopów poddanych, skonfiskowali włości i majątki kościołów, klasztorów i wielkich feudałów w Salonikach i okolicy, skonfiskowane grunty rozdawali najuboższym chłopom i biedakom miejskim.
źródło: Historia powszechna, 1962 (books.google.pl)
Tylko zeloci w Tesalonice nie uznawali władzy nowego cesarza. Zdając sobie sprawę, że ich upadek jest tylko kwestią czasu, zdecydowali się wydać miasto serbskiemu władcy Stefanowi Duszanowi.
źródło: Marian Witasek: Konstantynopil 1453, 2008 (books.google.pl)
Kościół stanął najprawdopodobniej na wyburzonych ruinach siedziby protostratosa miasta, pałacu zrównanego z ziemią podczas rozruchów zelotów latem 1342 roku.
źródło: NKJP: Jan Gać: Grecja, 2007
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zelota
zeloci
ndepr zeloty
depr D. zeloty
zelotów
C. zelocie
zelotom
B. zelotę
zelotów
N. zelotą
zelotami
Ms. zelocie
zelotach
W. zeloto
zeloci
ndepr zeloty
depr -
gr. dzēlōtḗs
z gr. dzḗlos 'zapał; gorliwość; zawiść; nienawiść; gniew'