-
4.
wyrażać słowami lub jakimiś dźwiękami swój gniew bądź niezadowolenie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
synonimy: furczeć
-
Tak naprawdę wcale nie zależało mu na tym, żeby dzieciak łaził wiecznie z posępną miną i na wszystkich furkał.
źródło: Internet: slodkiflirt.pl
[...] ludzie nie furkali na zwiększanie budżetu na wojsko.
źródło: Internet: wykop.pl
[...] furka, że pieniądze wydaję na ogród [...].
źródło: Internet: eioba.pl
-
część mowy: czasownik
aspekt: niedokonany
Tryb oznajmujący
Czas teraźniejszy
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. furkam
furkamy
2 os. furkasz
furkacie
3 os. furka
furkają
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. furkałem
+(e)m furkał
furkałam
+(e)m furkała
furkałom
+(e)m furkało
furkaliśmy
+(e)śmy furkali
furkałyśmy
+(e)śmy furkały
2 os. furkałeś
+(e)ś furkał
furkałaś
+(e)ś furkała
furkałoś
+(e)ś furkało
furkaliście
+(e)ście furkali
furkałyście
+(e)ście furkały
3 os. furkał
furkała
furkało
furkali
furkały
bezosobnik: furkano
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. będę furkał
będę furkać
będę furkała
będę furkać
będę furkało
będę furkać
będziemy furkali
będziemy furkać
będziemy furkały
będziemy furkać
2 os. będziesz furkał
będziesz furkać
będziesz furkała
będziesz furkać
będziesz furkało
będziesz furkać
będziecie furkali
będziecie furkać
będziecie furkały
będziecie furkać
3 os. będzie furkał
będzie furkać
będzie furkała
będzie furkać
będzie furkało
będzie furkać
będą furkali
będą furkać
będą furkały
będą furkać
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. furkajmy
2 os. furkaj
furkajcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. furkałbym
bym furkał
furkałabym
bym furkała
furkałobym
bym furkało
furkalibyśmy
byśmy furkali
furkałybyśmy
byśmy furkały
2 os. furkałbyś
byś furkał
furkałabyś
byś furkała
furkałobyś
byś furkało
furkalibyście
byście furkali
furkałybyście
byście furkały
3 os. furkałby
by furkał
furkałaby
by furkała
furkałoby
by furkało
furkaliby
by furkali
furkałyby
by furkały
bezosobnik: furkano by
bezokolicznik: furkać
imiesłów przysłówkowy współczesny: furkając
gerundium: furkanie
rodzaj gramatyczny: ndk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. furkanie
furkania
D. furkania
furkań
C. furkaniu
furkaniom
B. furkanie
furkania
N. furkaniem
furkaniami
Ms. furkaniu
furkaniach
W. furkanie
furkania
imiesłów przymiotnikowy czynny: furkający
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. furkający
furkający
furkający
furkające
furkająca
D. furkającego
furkającego
furkającego
furkającego
furkającej
C. furkającemu
furkającemu
furkającemu
furkającemu
furkającej
B. furkającego
furkającego
furkający
furkające
furkającą
N. furkającym
furkającym
furkającym
furkającym
furkającą
Ms. furkającym
furkającym
furkającym
furkającym
furkającej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. furkający
furkający
furkające
furkające
D. furkających
furkających
furkających
furkających
C. furkającym
furkającym
furkającym
furkającym
B. furkających
furkających
furkających
furkające
N. furkającymi
furkającymi
furkającymi
furkającymi
Ms. furkających
furkających
furkających
furkających
odpowiednik aspektowy: furknąć
-
+ furkać + (na KOGO)+ furkać + (że ZDANIE) -
Czasownik pochodzenia dźwiękonaśladowczego.