major I

II

rzeczownik

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. w wojsku

  • 1.

    osoba zajmująca w hierarchii wojskowej pozycję wyższą niż kapitan, a niższą niż podpułkownik
  • Jeżeli wyrazu  major  używamy w odniesieniu do kobiety, we wszystkich kontekstach może występować forma równokształtna z M. lp., a wyraz może przyłączać formy żeńskie czasownika i przymiotnika, np.  major przyszła ,  spotkanie z nową major, Anną Kowalską . Może też zostać zachowana odmiana i składnia charakterystyczna dla rzeczowników rodzaju m1, np.:  spotkanie z nowym majorem, Alicją Kowalską .

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Wojsko i wojna

    osoby związane z wojskiem i wojną

  • hiperonimy:  oficer
    • amerykański, niemiecki, polski...; emerytowany major
    • major Doronin, Kierzkowski, Zdanowicz...
    • major Wehrmachtu, Wojska Polskiego; sztabu generalnego
    • major i generał; pułkownicy i majorowie
    • obywatel, pan, towarzysz major
    • rozkaz; stopień majora
    • rozmowa z majorem
    • major dowodzi kimś/czymś; rozkazał coś
    • meldować majorowi
    • zostać majorem
    • awansować na majora
  • Na dworcu kolejowym tłoczyli się rekruci. W wąskim przejściu na perony stał niemiecki major ze świtą oficerów. Podporucznik gołowąs zawracał tych, co nie zasalutowali należycie.

    źródło: NKJP: Magdalena Tulli: W czerwieni, 1999

    [...] dostał awans z majora na podpułkownika i został szefem WKU w Grójcu.

    źródło: NKJP: K.Kowalski: Nowy komendant WKU Ciechanów, Tygodnik Ciechanowski, 2007-11-29

    [...] minister twierdził, że brak jest dowódców, którzy wyszliby „z podziemia” i zastąpili obecnych. Wyszkolenie dowódcy trwa 20 lat, a majorowie nie mogą stanąć na czele polskiej armii.

    źródło: NKJP: Sprawozdanie z 19. posiedzenia Senatu RP w dniu 28 lipca 1992 r.

    A więc sądzi pan, majorze Fisher, że Rosjanie mają w związku z tymi czterema samolotami jakieś specjalne plany?

    źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Czerwony byk, 2007

    [...] do wulgarnego języka trzeba się przyzwyczaić, przeklinają wszyscy - od szeregowców poprzez plutonowych, sierżantów, chorążych, kapitanów, a skończywszy na majorach - z wyższymi nie rozmawiałem.

    źródło: NKJP: Marek Ciesielski: 540 DDC, czyli jakie jest wojsko, 2000

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. major
    majorowie
    majorzy
    ndepr
    majory
    depr
    D. majora
    majorów
    C. majorowi
    majorom
    B. majora
    majorów
    N. majorem
    majorami
    Ms. majorze
    majorach
    W. majorze
    majorowie
    majorzy
    ndepr
    majory
    depr
  • niem. Major

    z łac. maior 'większy'

  • mjr