-
1.
tak, że ktoś ma szacunek dla poglądów, zachowań i wyborów innych ludzi, nawet jeśli nie uważa ich za właściwe -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- liberalnie podchodzić do czegoś, potraktować, traktować; myślący, nastawiony
- bardzo, dość, zbyt liberalnie
-
Byłem jedynakiem, wychowywanym liberalnie, chyba nawet zbyt liberalnie. Nie zmuszano mnie do noszenia aparatu na zęby, a później nie zabraniano palenia papierosów.
źródło: NKJP: Szczenięce lata, Dziennik Polski, 2003-05-31
W Holandii bardzo liberalnie podchodzi się do podstawowych zagrożeń współczesności jak np. legalizacja tzw. miękkich narkotyków.
źródło: NKJP: (JP): Posłowie protestują, Dziennik Bałtycki, 2001-02-03
Do niedawna ustawodawca dość liberalnie traktował spóźnialskich radnych, którzy z takich czy innych przyczyn nie składali oświadczeń majątkowych w terminie. Jedyną sankcją za opieszałość była utrata diety.
źródło: NKJP: Niedopatrzenie radnej. Gniezno, Polska Głos Wielkopolski, 2007-01-03
Na rozprawie zjawiła się [...] tylko czwórka oskarżonych. – Mój klient prowadzi przedłużające się pertraktacje w sprawie nowego kontraktu dla swojej firmy – usprawiedliwiał oskarżonego jego obrońca. – Sąd podszedł do tego usprawiedliwienia bardzo liberalnie – skomentował [...] oskarżyciel posiłkowy w procesie.
źródło: NKJP: Ryszard Parka: Specjaliści od kopiowania, Trybuna Śląska, 2002-01-16
Od żon wymagano absolutnej wierności, a zdrada małżeńska żony spotykała się z jednoznacznym potępieniem. Wierność mężczyzn traktowano dużo liberalniej i pozwalano im na dość dużą swobodę w tym zakresie.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych, 2004
-
część mowy: przysłówek
stopień równy liberalnie
stopień wyższy liberalniej
-
Od: liberalny