Stulatek trzyma się krzepko, nosi czasami węgiel i rąbie drewno na opał.
źródło: NKJP: Andrzej Dusza: Trzyma się krzepko, Polska Głos Wielkopolski, 2003-12-11
W świetle jarzeniówek ukazała się [...] pomarszczona twarz, chociaż cała reszta wyglądała jeszcze krzepko.
źródło: NKJP: Witold Zalewski: Zakładnicy, 2001
Tylko nieliczni byli sternikami - na trzyosobowych łódkach pozostała dwójka musiała krzepko wiosłować, by dopłynąć do odległej mety.
źródło: NKJP: Za rok - dziesiąta wymiana, Dziennik Polski, 2003-07-19
Choć na ciele rycerza można się było w świetle pochodni doliczyć co najmniej dwunastu ran, silny jak tur mężczyzna stał krzepko na nogach i odpychał podtrzymujące go ramię troskliwego sługi.