daruj
-
używane w celu złagodzenia negatywnego wrażenia, jakie może mieć odbiorca w związku z tym, co mówiący za chwilę powie
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie -
synonimy: wybacz
-
Bzdury. Daruj, ale mnie denerwuje rozmowa prowadzona na takiej płaszczyźnie. Sądziłem, żeś więcej zrozumiał. A ty jesteś prymitywny jak młotek.
źródło: NKJP: Bohdan Czeszko: Pokolenie, 1951
- Daruje pan - zebrał się w sobie Zamojski - ale mam pewne dane przypuszczać, więcej nawet, mam prawie pewność, tak, prawie pewność - powtórzył z naciskiem - że pochodzenie pani Grabowskiej... Pan mi wybaczy - uprzedził odpowiedź Maleckiego - ale czy to jest prawdziwe nazwisko tej pani?
źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Noc i inne opowiadania, 2001
Byłem przy umierającym... Umarł w Warszawie, podczas Jesieni Poetyckiej. Czyż może piękniej umrzeć poeta? Darujcie, poeci, ale śmierć nigdy nie jest poetycka.
źródło: NKJP: Tadeusz Skutnik: Wypominki, Dziennik Bałtycki, 2001-11-02
Wspomniała pani o wpływie Internetu na miejsce człowieka w świecie rzeczy. Proszę darować, ale to mi pachnie hasłami sprzed pół wieku [...].
źródło: NKJP: Andrzej Krzysztof Wróblewski: Bambosze cyberprzestrzeni, Polityka, 2001-04-21
-
część mowy: czasownik
Inne uwagi
Używana tylko 2 os. Używane także w formach: daruje pan/pani, darują Państwo, proszę darować o funkcji analogicznej do 2 os
-
Zob. darować