antygen
-
med. każda substancja, której oddziaływanie umożliwia zaistnienie reakcji układu odpornościowego organizmu, mogąca działać samodzielnie lub w połączeniu z innymi substancjami
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
części ciała, elementy i substancje składowe
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych -
- obcy, własny; specyficzny, wiążący antygen; antygeny bateryjne, nowotworowe, wirusowe
- antygen gruczołu krokowego, wirusa, zgodności tkankowej
- antygeny i przeciwciała
- poziom, stężenie, zakres; ekspresja, obecność, prezentacja, reakcja antygenu
- kontakt z antygenem
- rozpoznawać antygen; badanie, wykrywanie antygenu
-
W przypadku ponownego kontaktu dziecka z naturalnym, nie specjalnie spreparowanym antygenem chorobotwórczym, układ odpornościowy jest już przygotowany na wywołanie odpowiedzi immunologicznej i neutralizację drobnoustroju.
źródło: NKJP: Katarzyna Matusewicz: Stymulowanie odporności, Dziennik Łódzki, 2006-09-02
W odpowiedzi na [...] antygeny powstają w surowicy przeciwciała wiążące insulinę.
źródło: NKJP: Marek Pawlikowski: Leczenie hormonami i pochodnymi hormonów, 1988
Jeśli układ odpornościowy nie odpowiada na stymulację w sytuacji, w której powinien to robić, to znaczy, że toleruje podany antygen.
źródło: NKJP: Małgorzata Humprey-Murawska: Nowy początek, Wiedza i Życie nr 1, 1997
Aby przeszczep nie został odrzucony, niezbędna jest zgodność antygenów HLA [...], czyli zgodność tkankowa.
źródło: NKJP: Cosmozdrowie, Cosmopolitan nr 03, 2001
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. antygen
antygeny
D. antygenu
antygenów
C. antygenowi
antygenom
B. antygen
antygeny
N. antygenem
antygenami
Ms. antygenie
antygenach
W. antygenie
antygeny
-
internac.
ang. antigen
fr. antigène
niem. Antigen
gr. anti '(na)przeciw' + gr. génos 'ród, pochodzenie, potomstwo, gatunek'