paradny

Na wieszakach kołyszą się garnitury i marynarki o staroświeckim kroju. Jest nawet paradny mundur, obwieszony orderami jak choinka.

źródło: NKJP: Ryszard Marek Groński: Szafa nie gra, Polityka, 2007-09-01

Nad radżą niesiono złoty, państwowy parasol, wszyscy odziani byli w paradne szaty, kobiety na biało, z kwiatami we włosach, mężczyźni zatknęli za pasy ceremonialne krisy o złotych pochwach i wysadzanych klejnotami rękojeściach.

źródło: NKJP: Wojciech Tochman: Córeńka, 2005

Chłopcy zrzucili buty, pozbyli się paradnych tunik na rzecz zwyczajnych koszul z płótna.

źródło: NKJP: Ewa Białołęcka:Piołun i miód Kroniki Drugiego Kręgu Księga III, 2003

(...) szarości nie należy traktować figuralnie, ale jak najbardziej dosłownie. [...] „...to określenie wzięło się stąd, że koniec stołu, przeznaczony dla skromniejszych domowników, przykrywano nie białym, paradnym obrusem, lecz szarawym płótnem domowego wyrobu.

źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Miłość do wielkich stołów, Dziennik Polski, 2005-03-25

Patrzyła w szybę, gdzie przedzielona na pół metalowym spojeniem drzwi odbijała się jej sylwetka w paradnej sukni, odpustowym wianku i nastroszonej pomponami narzutce.

źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Dziewczyny z Portofino, 2005