paradny

Święto dziś, a i tak na noc nigdzie nie pojedziemy. - A to pomysły paradne! - zmarszczył się Silifant. - Biesiady i wypitki im w głowie! A kto tu zostanie, by pomagać dziewki strzec i na zawołanie pana Stefana być?

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997

A to paradne! Dyskretna opieka, ci ludzie nie mają wstydu. Jak można tak kłamać! - Opieka, o której słyszymy, polegała na okazjonalnych wizytach, drobnych prezentach i niewielkich kwotach wnoszonych nieregularnie [...].

źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Małe kochanie, wielka miłość, 1997

Tym oto sposobem maestro [...], sławetny niegdyś nicpoń, lekkoduch, karierowicz i hulaka, a do tego egoista, jakich mało – przeobraził się naraz w anioła stróża smarkatego muzykanta z prowincji. Czyż to nie paradne? Człowiek, który w trakcie całego swojego długiego żywota nie zaopiekował się nawet nędzną papugą, nagle postanawia czuwać nad bezpieczeństwem obcego dziecka.

źródło: NKJP: Jewgienij T. Olejniczak: Pasażer, Esensja, 2007-03