-
tak, aby zapobiec czemuś niekorzystnemu, co jest możliwe do przewidzenia
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
-
-
- cofnąć się, odsunąć się, schować się; milczeć, zapytać; ukryć coś przezornie
-
|
Słoń powolnym ruchem zwrócił głowę w kierunku Tomka trzymającego w ręku apetyczny owoc. Wyciągnął trąbę, lecz Tomek, niepewny bezpieczeństwa, przezornie schował się za stojącego przy nim Smugę.
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1957
|
|
Zakupioną niedawno trzyletnią corsę sołtys przezornie ubezpieczył od wszelkiego rodzaju wypadków, w tym kradzieży.
źródło: NKJP: Oszczędność nie zawsze popłaca, Gazeta Krakowska, 2003-07-26
|
|
Przezornie sprawdziłem godzinę odjazdu pociągu z Raciborza, godzinę, o której zatrzymuje się w Rybniku, i o której przyjeżdża do Warszawy. Wszystko się zgadzało.
źródło: NKJP: Łukasz Żyła: Wsiąść do pociągu byle jakiego, Tygodnik Rybnicki, 2008-12-02
|
-
część mowy: przysłówek
stopień równy |
przezornie
|
stopień wyższy |
przezorniej
|
-
CHRONOLOGIZACJA:
1673,
KorBa
Data ostatniej modyfikacji: 05.11.2021