bumelant
-
pot. pejorat. osoba o lekceważącym stosunku do pracy, za którą otrzymuje wynagrodzenie, wykonująca ją niedbale lub nieprzychodząca do niej w wyznaczonym czasie
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
Rozpoczynał od dekorowania medalami przodowników pracy socjalistycznej, po czym zapraszał ich do prezydium. Do ceremoniału należało też piętnowanie bumelantów.
źródło: NKJP: Jerzy Karaszkiewicz: Lenin wiecznie żywy, Gazeta Wyborcza, 1992-05-09
To naprawdę dla kogoś takie ciekawe zobaczyć, jak uczciwi ludzie pracują? Pewnie ci bumelanci w życiu uczciwie dnia nie przepracowali.
źródło: NKJP: Jacek Dehnel: Balzakiana, 2008
Patrzyło się na bumelantów przez palce, bo cały czas brakowało ludzi do pracy.
źródło: NKJP: To już przeszłość, Gazeta Krakowska, 2003-06-03
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bumelant
bumelanci
ndepr bumelanty
depr D. bumelanta
bumelantów
C. bumelantowi
bumelantom
B. bumelanta
bumelantów
N. bumelantem
bumelantami
Ms. bumelancie
bumelantach
W. bumelancie
bumelanci
ndepr bumelanty
depr -
niem. Bummelant ''ktoś, kto się leni, pracuje niedbale''