popierdolić - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	popierdoliłem +(e)m popierdolił	popierdoliłam +(e)m popierdoliła	popierdoliłom +(e)m popierdoliło	popierdoliliśmy +(e)śmy popierdolili	popierdoliłyśmy +(e)śmy popierdoliły
2 os.	popierdoliłeś +(e)ś popierdolił	popierdoliłaś +(e)ś popierdoliła	popierdoliłoś +(e)ś popierdoliło	popierdoliliście +(e)ście popierdolili	popierdoliłyście +(e)ście popierdoliły
3 os.	popierdolił	popierdoliła	popierdoliło	popierdolili	popierdoliły

bezosobnik: popierdolono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		popierdolmy
2 os.	popierdol	popierdolcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	popierdoliłbym bym popierdolił	popierdoliłabym bym popierdoliła	popierdoliłobym bym popierdoliło	popierdolilibyśmy byśmy popierdolili	popierdoliłybyśmy byśmy popierdoliły
2 os.	popierdoliłbyś byś popierdolił	popierdoliłabyś byś popierdoliła	popierdoliłobyś byś popierdoliło	popierdolilibyście byście popierdolili	popierdoliłybyście byście popierdoliły
3 os.	popierdoliłby by popierdolił	popierdoliłaby by popierdoliła	popierdoliłoby by popierdoliło	popierdoliliby by popierdolili	popierdoliłyby by popierdoliły

bezosobnik: popierdolono by

bezokolicznik: popierdolić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: popierdoliwszy

gerundium: popierdolenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: popierdolony

+

popierdolić

+

CO

Zob. pierdolić