zafurczeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

wydać charakterystyczny niski, charczący dźwięk spowodowany czymś, co utrudnia swobodny i prawidłowy przepływ powietrza, lub spowodowany zaburzeniami w trawieniu

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

przyczyny, objawy i skutki chorób

Relacje znaczeniowe

synonimy:

furknąć
zafurkotać

Połączenia

zafurczało komuś w nosie

Cytaty

Już prawie tydzień jak Wojtul taki ni zdrowy, ni chory... tu mu czasem w nosie zafurczy, tu czasem zakaszle [...].

źródło: Internet: wizaz.pl/forum

Emilka zaczęła dzisiaj kaszleć. [...] Natychmiast wezwałam do domu pediatrę. Osłuchał, coś tam delikatnie w oskrzelach raz zafurczało.

źródło: Internet: forum.gazeta.pl

Wzdęło mnie porządnie i wnet w brzuchu zaburczało, zafurczało i jak nie trzaśnie - raz, drugi, trzeci.

źródło: Stary_Zgred: Opowiadania: Trzy bezsensowne historyjki, 2007-10-28 (darkplanet.pl)

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zafurczę	zafurczymy
2 os.	zafurczysz	zafurczycie
3 os.	zafurczy	zafurczą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zafurczałem +(e)m zafurczał	zafurczałam +(e)m zafurczała	zafurczałom +(e)m zafurczało	zafurczeliśmy +(e)śmy zafurczeli	zafurczałyśmy +(e)śmy zafurczały
2 os.	zafurczałeś +(e)ś zafurczał	zafurczałaś +(e)ś zafurczała	zafurczałoś +(e)ś zafurczało	zafurczeliście +(e)ście zafurczeli	zafurczałyście +(e)ście zafurczały
3 os.	zafurczał	zafurczała	zafurczało	zafurczeli	zafurczały

bezosobnik: zafurczano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zafurczmy
2 os.	zafurcz	zafurczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zafurczałbym bym zafurczał	zafurczałabym bym zafurczała	zafurczałobym bym zafurczało	zafurczelibyśmy byśmy zafurczeli	zafurczałybyśmy byśmy zafurczały
2 os.	zafurczałbyś byś zafurczał	zafurczałabyś byś zafurczała	zafurczałobyś byś zafurczało	zafurczelibyście byście zafurczeli	zafurczałybyście byście zafurczały
3 os.	zafurczałby by zafurczał	zafurczałaby by zafurczała	zafurczałoby by zafurczało	zafurczeliby by zafurczeli	zafurczałyby by zafurczały

bezosobnik: zafurczano by

bezokolicznik: zafurczeć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zafurczawszy

gerundium: zafurczenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zafurczenie	zafurczenia
D.	zafurczenia	zafurczeń
C.	zafurczeniu	zafurczeniom
B.	zafurczenie	zafurczenia
N.	zafurczeniem	zafurczeniami
Ms.	zafurczeniu	zafurczeniach
W.	zafurczenie	zafurczenia

Składnia

+

zafurczeć

+

(KOMU) + (w CZYM)