kałdun
-
pot. pejorat. duży, wydatny brzuch
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
części ciała, elementy i substancje składowe
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
wygląd -
- A nie obżeraj się za bardzo, bo znów ci kałdun urośnie - rzuciła pierwsze, co jej przyszło na myśl,
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
Nalał drugą szklankę, odstawił dzban i rozsiadł się wygodnie z palcami splecionymi na brzuchu. Taki biurokrata jak on powinien mieć wydatny kałdun, pomyślał Michał, a nie ma nic. Płaski jak ja.
źródło: NKJP: Eugeniusz Dębski: Aksamitny Anschluss, 2001
Lepiej więc postawić na kobietę niż na pyszałków, co do tej pory nie opanowali trudnej sztuki upychania koszuli w spodniach tak, by nad paskiem nie wylewał się bulwiasty kałdun.
źródło: NKJP: Ryszard Marek Groński: Kobieta płci żeńskiej, Polityka, 2003-11-29
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kałdun
kałduny
D. kałduna
kałdunów
C. kałdunowi
kałdunom
B. kałdun
kałduny
N. kałdunem
kałdunami
Ms. kałdunie
kałdunach
W. kałdunie
kałduny
-
śr.-w.-niem. kaldūne 'podroby bydlęce, potrawa z nich'
Inne znaczenie: 'zwierzęce wnętrzności'