gadanie

  • pot.  używane dla podkreślenia stanowiska mówiącego kwestionującego prawdziwość lub słuszność tego, o czym mówi inna osoba
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

  • - Zośka! Przecież Tato cię nie punktował. Ani mnie, ani Andrzeja. - Gadanie! Sprzedał mnie! Przehandlował za was! Za swoich pupilów!

    źródło: NKJP: Krystyna Berwińska: Con Amore, 1976

    Zachował się pan wspaniale - podkreślił jeszcze raz Kukieła. - Gadanie! - mruknął inżynier. - Gdybym wiedział, że są uzbrojeni, wiałbym gdzie pieprz rośnie.

    źródło: NKJP: Michał Bielecki: Dziewczyna z Banku Prowincjonalnego S.A., 1997

    – Co racja, to racja – pokiwał głową Rysio.
    – E, tam, gadanie – zaprotestował Józef i kichnął. – Przedmioty świętych, owszem, należy zakopywać w ziemi, ale ty, Prucheńka, nie jesteś święta. Ani żaden z nas.

    źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Rebelia, 2007

    Eee tam gadanie ... Skąd Ty to możesz wiedzieć, że jest fantastyczna ?

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: wykrzyknik

  • Zob.  gadać 

CHRONOLOGIZACJA:
1466, SStp
W znaczeniu: 'spór słowny'
Data ostatniej modyfikacji: 25.07.2017