płk - Wielki słownik języka polskiego PAN

Odczytywane jako odpowiednia forma przypadka leksemu pułkownik.
W przypadkach zależnych w lp pisany z kropką.
Używane zwykle przed nazwiskiem lub imieniem i nazwiskiem.
Używane również w połączeniach, np. płk mar., płk rez., płk w st. spocz.

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

osoby związane z wojskiem i wojną

Cytaty

	Tak rozpoczęte prace koncepcyjne dały w rezultacie powstanie w maju 1944 r. ośrodka dyspozycyjnego organizacji „Nie”, której komendantem został płk (od września 1944 r. generał) August Emil Fieldorf [...]. źródło: NKJP: Eugeniusz Duraczyński: Rząd polski na uchodźstwie 1939-1345: organizacja, personalia, polityka, 1993
	Awansowanie płk. Kuklińskiego do stopnia generała należy traktować jako oddanie sprawiedliwości nie tylko jemu, ale też wszystkim Polakom, którzy z narażeniem życia przeciwstawiali się komunistycznemu reżimowi. źródło: NKJP: (PAP): Pułkownik generałem?, Dziennik Polski - Kraj, 2000-07-28
	Z okazji spadochroniarskiego święta z płk. rez. Zdzisławem Kicą rozmawiamy o tworzeniu elitarnej 6 Pomorskiej Dywizji Powietrzno-Desantowej w Krakowie. źródło: NKJP: Marian Satała: Podniebne wojsko, Gazeta Krakowska, 2004-09-27
	Orkiestrami dyrygował płk Wojska Polskiego Władysław Balicki. źródło: NKJP: (MPA): Jedyny taki koncert, Dziennik Polski - Oświęcim, 2003-05-20
	Garnizon twierdzy pod dowództwem płk. A. Górskiego, podtrzymywany na duchu przez przeora o. H. Szuffranowicza, broni się w dniach 25 marca - 4 kwietnia 1813 roku, odpierając parokrotnie szturmy. źródło: NKJP: Ryszard Henryk Bochenek: Twierdza Jasna Góra, 1997