-
2.
rel. dawniej w Kościołach chrześcijańskich: przywrócenie relacji z Kościołem, następujące po odbyciu pokuty przez grzesznika -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
sakramenty i obrzędy religijne -
Realizował on całościową politykę wobec herezji polegającą nie tylko na represjonowaniu heretyków, ale także na próbie ich rekoncyliacji.
źródło: NKJP: Mariusz Dobkowski: Kataryzm. Historia i system religijny, 2007
Czas ekskluzji i publicznej pokuty kończył się w Wielki Czwartek, kiedy grzesznik uczestniczył w obrzędzie rekoncyliacji i ponownie stawał się członkiem Kościoła.
źródło: Paweł Kras: Pokuta publiczna heretyków: formy i funkcje, Roczniki Humanistyczne, 2011
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rekoncyliacja
rekoncyliacje
D. rekoncyliacji
rekoncyliacji
neut rekoncyliacyj
char C. rekoncyliacji
rekoncyliacjom
B. rekoncyliację
rekoncyliacje
N. rekoncyliacją
rekoncyliacjami
Ms. rekoncyliacji
rekoncyliacjach
W. rekoncyliacjo
rekoncyliacje
Inne uwagi
Zwykle lp
-
łac. reconciliātiō 'ponowne zjednanie, przywrócenie'