jednać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. zapewniać sobie poparcie lub przychylność jakieś osoby

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

zjednywać

	Film - z okrutną szczerością wyjaśnia narrator - jednał sobie młodego widza dwiema krótkimi scenami [...]. źródło: NKJP: Jerzy Sosnowski: W większym formacie - dziś: „Na Głos”, Gazeta Wyborcza, 1994-09-09
	[...] już nigdy więcej dział operacyjny nie próbował mnie jednać żadnymi faworami i przyzwyczaiłem się do tej beztroskiej pewności - że na moich aktach widnieje znak jakości: „nie próbować werbunku!”. źródło: NKJP: Aleksander Sołżenicyn: ARCHIPELAG GUŁag. Tom 2, 1977
	Pamięta pan, że moje lewicowe poglądy nie jednały mi przyjaciół, zwłaszcza w naszym sądowniczym środowisku? źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Popiół i diament, 1948
	Jego wiedza wojskowa i polityczna, urok osobisty, umiar i spokój, wreszcie niezwykły dar przekonywania jednały mu sympatię i uznanie. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 07.01.2004
	Podczas wojny stuletniej popierał królów Francji, czym nie jednał propapieskich sympatii w Anglii. źródło: NKJP: Artur Górski: Magia „Sacro Arsenale”, 2006

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

bezosobnik: jednano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę jednał będę jednać	będę jednała będę jednać	będę jednało będę jednać	będziemy jednali będziemy jednać	będziemy jednały będziemy jednać
2 os.	będziesz jednał będziesz jednać	będziesz jednała będziesz jednać	będziesz jednało będziesz jednać	będziecie jednali będziecie jednać	będziecie jednały będziecie jednać
3 os.	będzie jednał będzie jednać	będzie jednała będzie jednać	będzie jednało będzie jednać	będą jednali będą jednać	będą jednały będą jednać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		jednajmy
2 os.	jednaj	jednajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	jednałbym bym jednał	jednałabym bym jednała	jednałobym bym jednało	jednalibyśmy byśmy jednali	jednałybyśmy byśmy jednały
2 os.	jednałbyś byś jednał	jednałabyś byś jednała	jednałobyś byś jednało	jednalibyście byście jednali	jednałybyście byście jednały
3 os.	jednałby by jednał	jednałaby by jednała	jednałoby by jednało	jednaliby by jednali	jednałyby by jednały

bezosobnik: jednano by

bezokolicznik: jednać

imiesłów przysłówkowy współczesny: jednając

gerundium: jednanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: jednający

imiesłów przymiotnikowy bierny: jednany

odpowiednik aspektowy: zjednać

+

jednać

+

KOGO/CO + (KOMU/CZEMU) + (CZYM)

Od: psł. * edьnъ (zob. jeden I ), pierwotnie jako 'powodować stawanie się jednym, jednakim, łączyć w jedno'.