pogonić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wpłynąć na samego siebie, żeby robić coś szybciej

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

przynaglić się

- No, wstawaj, leniu - pogonił się - bo się spóźnisz i Clare będzie wściekła.

źródło: NKJP: Elżbieta Hajnicz: maszynopis

[...] nie mogę pogonić się do pracy, a chyba motywacja jest najważniejsza.

źródło: Internet: ideallandperfect.blogspot.com

No dobra, do roboty — pogonił się do pracy.

źródło: Internet: rolaka-fiction.blogspot.com

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pogoniłem się +(e)m się pogonił	pogoniłam się +(e)m się pogoniła	pogoniłom się +(e)m się pogoniło	pogoniliśmy się +(e)śmy się pogonili	pogoniłyśmy się +(e)śmy się pogoniły
2 os.	pogoniłeś się +(e)ś się pogonił	pogoniłaś się +(e)ś się pogoniła	pogoniłoś się +(e)ś się pogoniło	pogoniliście się +(e)ście się pogonili	pogoniłyście się +(e)ście się pogoniły
3 os.	pogonił się	pogoniła się	pogoniło się	pogonili się	pogoniły się

bezosobnik: pogoniono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pogońmy się
2 os.	pogoń się	pogońcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pogoniłbym się bym się pogonił	pogoniłabym się bym się pogoniła	pogoniłobym się bym się pogoniło	pogonilibyśmy się byśmy się pogonili	pogoniłybyśmy się byśmy się pogoniły
2 os.	pogoniłbyś się byś się pogonił	pogoniłabyś się byś się pogoniła	pogoniłobyś się byś się pogoniło	pogonilibyście się byście się pogonili	pogoniłybyście się byście się pogoniły
3 os.	pogoniłby się by się pogonił	pogoniłaby się by się pogoniła	pogoniłoby się by się pogoniło	pogoniliby się by się pogonili	pogoniłyby się by się pogoniły

bezosobnik: pogoniono by się

bezokolicznik: pogonić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

pogoniwszy się

gerundium: pogonienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: poganiać się