ścieżyna

Lekarz rzadko się tu dostanie. Jak przyjdzie, to tak jak my – gęsiego idzie! Tą wąską ścieżyną. Ale niedługo – mówią kobiety – to będziemy jak w niebie mieszkać. Droga, woda, kanalizacja… Nawet jak na przyszłą zimę zaspy sięgną dachu, i tak – cieszą się – będzie im lepiej. Nie będzie ich bowiem ze światem łączyła tylko ta wąska wydeptana ścieżyna.

źródło: NKJP: Halina Kraczyńska: Na Choćkowskiem diabeł mówi dobranoc, Gazeta Krakowska, 2005-03-09

Od kościoła prowadziła ku niemu więcej niż ścieżka i mniej niż droga, wydeptana przez pogrzebowe orszaki, zbyt liczne, żeby wydeptały tylko wąską ścieżynę, ale zbyt rzadko nią uczęszczające, żeby stała się gościńcem.

źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1974-1979, 1979

Pięliśmy się w mżawce po oślizgłych zboczach, zanurzeni w chmurach. Ścieżyny zygzakami biegły wśród pólek kukurydzy.

źródło: NKJP: Maciej Kuczyński: Czeluść, 1972

Wyszliśmy z dworu na wiejską ścieżynę , wiodącą na pobliski cmentarzyk, nie bacząc na coraz silniejszy skowyt czworonożnych leśnych bestii i złowieszcze pohukiwania sów, niepokojące dworskie psy, które ocierały się na dziedzińcu o nasze nogi z żałosnym poszczekiwaniem.

źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006

Jedną z najmilszych dróg w Polsce, jest droga pomiędzy Sandomierzem a Opatowem. Ciągnie się grzbietem wzgórza, a od niej jak odnogi spływają drogi, dróżki i ścieżyny , prowadzące do wiosek i folwarków po obu stronach.

źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Wenecja i inne szkice, 2008