lustrować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

przypatrywać się komuś lub czemuś dokładnie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

zmysły

	Przez chwilę lustrował mnie badawczym wzrokiem. Poczułem się jak towar. źródło: NKJP: Piotr Kaźmierczak: Sprawdziłem, czy łatwo dostać pracę... pana do towarzystwa, Naj, nr 31, 2003
	Omiotła wzrokiem ściany, meble i obrazy, potem przyjrzała się uważnie każdemu z nich. Następnie wstała i zaczęła lustrować resztę mieszkania. źródło: NKJP: Ewa Cechnicka: Znak Anny, 1997
	[...] Ojciec łatwo się nie zraża, już się wtarabania, wkracza do wnętrza, łypie, lustruje, zagląda do pokoju. źródło: NKJP: Wojciech Kuczok: Senność, 2009
	Pokazała się sucha twarz kobieca, lustrująca mnie poprzez okulary w złotych oprawkach. źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	lustrowałem +(e)m lustrował	lustrowałam +(e)m lustrowała	lustrowałom +(e)m lustrowało	lustrowaliśmy +(e)śmy lustrowali	lustrowałyśmy +(e)śmy lustrowały
2 os.	lustrowałeś +(e)ś lustrował	lustrowałaś +(e)ś lustrowała	lustrowałoś +(e)ś lustrowało	lustrowaliście +(e)ście lustrowali	lustrowałyście +(e)ście lustrowały
3 os.	lustrował	lustrowała	lustrowało	lustrowali	lustrowały

bezosobnik: lustrowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę lustrował będę lustrować	będę lustrowała będę lustrować	będę lustrowało będę lustrować	będziemy lustrowali będziemy lustrować	będziemy lustrowały będziemy lustrować
2 os.	będziesz lustrował będziesz lustrować	będziesz lustrowała będziesz lustrować	będziesz lustrowało będziesz lustrować	będziecie lustrowali będziecie lustrować	będziecie lustrowały będziecie lustrować
3 os.	będzie lustrował będzie lustrować	będzie lustrowała będzie lustrować	będzie lustrowało będzie lustrować	będą lustrowali będą lustrować	będą lustrowały będą lustrować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		lustrujmy
2 os.	lustruj	lustrujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	lustrowałbym bym lustrował	lustrowałabym bym lustrowała	lustrowałobym bym lustrowało	lustrowalibyśmy byśmy lustrowali	lustrowałybyśmy byśmy lustrowały
2 os.	lustrowałbyś byś lustrował	lustrowałabyś byś lustrowała	lustrowałobyś byś lustrowało	lustrowalibyście byście lustrowali	lustrowałybyście byście lustrowały
3 os.	lustrowałby by lustrował	lustrowałaby by lustrowała	lustrowałoby by lustrowało	lustrowaliby by lustrowali	lustrowałyby by lustrowały

bezosobnik: lustrowano by

bezokolicznik: lustrować

imiesłów przysłówkowy współczesny: lustrując

gerundium: lustrowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: lustrujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: lustrowany

odpowiednik aspektowy: zlustrować

+

lustrować

+

KOGO/CO + (CZYM)

łac. lūstrāre