lustrować - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

sprawdzać przeszłość jakiejś znanej osoby w zakresie jej ewentualnej współpracy z tajnymi służbami totalitarnego państwa

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

działalność polityczna

	Po apelu pana X [...] o ujawnianie się byłych współpracowników SB z małopolskiej Solidarności, także SDP chce lustrować środowisko dziennikarskie. – Gdyby lustrację zrobiono przed 15 laty, dziś byłoby po bólu. źródło: NKJP: Filip Ratkowski: Porządkowanie dawnych spraw, Gazeta Krakowska, 2006-01-14
	Teoretycznie wiadomo, co trzeba zrobić: trzeba otworzyć teczki i ujawnić agentów. I oficerów prowadzących też. Jeśli jednak lustruje się arcybiskupa, to wszystko jest niedogodnością, a trudności niebywale się piętrzą. źródło: NKJP: Dariusz Kuziak: Arcybiskup, Tygodnik Siedlecki, 2007-01-10
	Ktoś z zainteresowanych, kto lustrował mnie od strony służb bezpieczeństwa, mógł mnie zlustrować do końca [...]. źródło: NKJP: (X): Ankiety profesora, Dziennik Polski, 2000-01-25
	Na pracę w CBA nie mają szans byli funkcjonariusze SB i tajni współpracownicy. Wszyscy urodzeni przed 1972 r. będą lustrowani. źródło: NKJP: Jacek Harłukowicz, Tomasz Sygut: Czyściciel rusza do boju, Super Express, 2006

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	lustrowałem +(e)m lustrował	lustrowałam +(e)m lustrowała	lustrowałom +(e)m lustrowało	lustrowaliśmy +(e)śmy lustrowali	lustrowałyśmy +(e)śmy lustrowały
2 os.	lustrowałeś +(e)ś lustrował	lustrowałaś +(e)ś lustrowała	lustrowałoś +(e)ś lustrowało	lustrowaliście +(e)ście lustrowali	lustrowałyście +(e)ście lustrowały
3 os.	lustrował	lustrowała	lustrowało	lustrowali	lustrowały

bezosobnik: lustrowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę lustrował będę lustrować	będę lustrowała będę lustrować	będę lustrowało będę lustrować	będziemy lustrowali będziemy lustrować	będziemy lustrowały będziemy lustrować
2 os.	będziesz lustrował będziesz lustrować	będziesz lustrowała będziesz lustrować	będziesz lustrowało będziesz lustrować	będziecie lustrowali będziecie lustrować	będziecie lustrowały będziecie lustrować
3 os.	będzie lustrował będzie lustrować	będzie lustrowała będzie lustrować	będzie lustrowało będzie lustrować	będą lustrowali będą lustrować	będą lustrowały będą lustrować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		lustrujmy
2 os.	lustruj	lustrujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	lustrowałbym bym lustrował	lustrowałabym bym lustrowała	lustrowałobym bym lustrowało	lustrowalibyśmy byśmy lustrowali	lustrowałybyśmy byśmy lustrowały
2 os.	lustrowałbyś byś lustrował	lustrowałabyś byś lustrowała	lustrowałobyś byś lustrowało	lustrowalibyście byście lustrowali	lustrowałybyście byście lustrowały
3 os.	lustrowałby by lustrował	lustrowałaby by lustrowała	lustrowałoby by lustrowało	lustrowaliby by lustrowali	lustrowałyby by lustrowały

bezosobnik: lustrowano by

bezokolicznik: lustrować

imiesłów przysłówkowy współczesny: lustrując

gerundium: lustrowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: lustrujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: lustrowany

odpowiednik aspektowy: zlustrować

+

lustrować

+

KOGO/CO

łac. lūstrāre