wpieprzać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. wywoływać w kimś gniew

Słowo dla wielu osób wulgarne.

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

wkurzać

	Chwila ciszy i Iza atakuje pisanie kotrenera: - Wpieprza mnie to twoje pisanie! Dodaje, że przedtem jej to nie przeszkadzało, a teraz ją drażni. źródło: NKJP: Krzysztof Jedliński i inni: Trening interpersonalny, 1997
	Jakieś nastolatki wpieprzają dyrektora [...]. źródło: NKJP: Internet
	Wpieprza mnie, kiedy coś odbiegającego od utartej sztampy jest w czambuł krytykowane tylko dlatego że jest inne i czyjś móżdżek nie potrafi tego ogarnąć. źródło: NKJP: Rozmowa - Sweet Noise, Onet.pl - Rozmowy, 2004-06-04
	Jakoś nie słyszę, by moja siostra narzekała, choć wpieprza ją, że na 28 dzieci ma 15 z orzeczeniami i nie ma asystenta. I ją wkurza, że klasa, w której ma wychowawstwo, zajmuje jej tyle czasu. źródło: Internet: forum.wnp.pl

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wpieprzałem +(e)m wpieprzał	wpieprzałam +(e)m wpieprzała	wpieprzałom +(e)m wpieprzało	wpieprzaliśmy +(e)śmy wpieprzali	wpieprzałyśmy +(e)śmy wpieprzały
2 os.	wpieprzałeś +(e)ś wpieprzał	wpieprzałaś +(e)ś wpieprzała	wpieprzałoś +(e)ś wpieprzało	wpieprzaliście +(e)ście wpieprzali	wpieprzałyście +(e)ście wpieprzały
3 os.	wpieprzał	wpieprzała	wpieprzało	wpieprzali	wpieprzały

bezosobnik: wpieprzano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wpieprzał będę wpieprzać	będę wpieprzała będę wpieprzać	będę wpieprzało będę wpieprzać	będziemy wpieprzali będziemy wpieprzać	będziemy wpieprzały będziemy wpieprzać
2 os.	będziesz wpieprzał będziesz wpieprzać	będziesz wpieprzała będziesz wpieprzać	będziesz wpieprzało będziesz wpieprzać	będziecie wpieprzali będziecie wpieprzać	będziecie wpieprzały będziecie wpieprzać
3 os.	będzie wpieprzał będzie wpieprzać	będzie wpieprzała będzie wpieprzać	będzie wpieprzało będzie wpieprzać	będą wpieprzali będą wpieprzać	będą wpieprzały będą wpieprzać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wpieprzajmy
2 os.	wpieprzaj	wpieprzajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wpieprzałbym bym wpieprzał	wpieprzałabym bym wpieprzała	wpieprzałobym bym wpieprzało	wpieprzalibyśmy byśmy wpieprzali	wpieprzałybyśmy byśmy wpieprzały
2 os.	wpieprzałbyś byś wpieprzał	wpieprzałabyś byś wpieprzała	wpieprzałobyś byś wpieprzało	wpieprzalibyście byście wpieprzali	wpieprzałybyście byście wpieprzały
3 os.	wpieprzałby by wpieprzał	wpieprzałaby by wpieprzała	wpieprzałoby by wpieprzało	wpieprzaliby by wpieprzali	wpieprzałyby by wpieprzały

bezosobnik: wpieprzano by

bezokolicznik: wpieprzać

imiesłów przysłówkowy współczesny: wpieprzając

gerundium: wpieprzanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wpieprzający

odpowiednik aspektowy: wpieprzyć

	+	wpieprzać	+	KOGO
(to), że ZDANIE \| ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE	+	wpieprzać	+	KOGO

Zob. pieprzyć