szastnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

poruszyć czymś w sposób energiczny, szybko i z rozmachem

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

Nie patrząc na mnie, szastnął nogą jak uczniak i wyszedł, a raczej wybiegł, stuknąwszy po drodze palcem w szafę, która znajdowała się opodal drzwi.

źródło: NKJP: Stanisław Lem: Pamiętnik znaleziony w wannie, 1961

[...] proponuję szastnąć butami, ukłon niski zrobić i głośno i wyraźnie powiedzieć: „SZA-CUN!”

źródło: Internet: modelwork.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	szastnąłem +(e)m szastnął	szastnęłam +(e)m szastnęła	szastnęłom +(e)m szastnęło	szastnęliśmy +(e)śmy szastnęli	szastnęłyśmy +(e)śmy szastnęły
2 os.	szastnąłeś +(e)ś szastnął	szastnęłaś +(e)ś szastnęła	szastnęłoś +(e)ś szastnęło	szastnęliście +(e)ście szastnęli	szastnęłyście +(e)ście szastnęły
3 os.	szastnął	szastnęła	szastnęło	szastnęli	szastnęły

bezosobnik: szastnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		szastnijmy
2 os.	szastnij	szastnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	szastnąłbym bym szastnął	szastnęłabym bym szastnęła	szastnęłobym bym szastnęło	szastnęlibyśmy byśmy szastnęli	szastnęłybyśmy byśmy szastnęły
2 os.	szastnąłbyś byś szastnął	szastnęłabyś byś szastnęła	szastnęłobyś byś szastnęło	szastnęlibyście byście szastnęli	szastnęłybyście byście szastnęły
3 os.	szastnąłby by szastnął	szastnęłaby by szastnęła	szastnęłoby by szastnęło	szastnęliby by szastnęli	szastnęłyby by szastnęły

bezosobnik: szastnięto by

bezokolicznik: szastnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: szastnąwszy

gerundium: szastnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: szastać

+

szastnąć

+

CZYM

Zob. szastać