-
1.
umiejący pisać i czytać -
Używane samodzielnie w znaczeniu 'człowiek piśmienny'
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
pisanie -
synonimy: gramotny
-
Gosposia, kupiwszy kenkartę, poprosiła kogoś piśmiennego, żeby jej parę razy przeczytał jak się urzędowo nazywa, kiedy się urodziła i gdzie mieszka.
źródło: NKJP: Antoni Kroh: Starorzecza, 2010
[...] inteligencja wyemigrowała po 1945 roku, a zostali najubożsi i mało piśmienni [...]
źródło: NKJP: Czesław Milosz: O konflikcie polsko-litewskim, Kultura nr 5/500, 1980
[...] po 30 latach niepodległości zaczynamy wreszcie rozumieć, że oświata jest ważna dla rozwoju. Gospodarka chłopa piśmiennego jest 10-15 razy bardziej wydajna niż gospodarka chłopa-analfabety. Sama edukacja, bez żadnych inwestycji, przynosi korzyści materialne;
źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Heban, 2004
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. piśmienny
piśmienny
piśmienny
piśmienne
piśmienna
D. piśmiennego
piśmiennego
piśmiennego
piśmiennego
piśmiennej
C. piśmiennemu
piśmiennemu
piśmiennemu
piśmiennemu
piśmiennej
B. piśmiennego
piśmiennego
piśmienny
piśmienne
piśmienną
N. piśmiennym
piśmiennym
piśmiennym
piśmiennym
piśmienną
Ms. piśmiennym
piśmiennym
piśmiennym
piśmiennym
piśmiennej
W. piśmienny
piśmienny
piśmienny
piśmienne
piśmienna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. piśmienni
piśmienni
piśmienne
piśmienne
D. piśmiennych
piśmiennych
piśmiennych
piśmiennych
C. piśmiennym
piśmiennym
piśmiennym
piśmiennym
B. piśmiennych
piśmiennych
piśmiennych
piśmienne
N. piśmiennymi
piśmiennymi
piśmiennymi
piśmiennymi
Ms. piśmiennych
piśmiennych
piśmiennych
piśmiennych
W. piśmienni
piśmienni
piśmienne
piśmienne
-
Zob. pismo