toń
-
książk. obszar wodny, gdzie woda jest głęboka
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
zbiorniki wodne -
- jeziorna, rzeczna, morska, wodna; bezdenna, nieprzebyta; spokojna, wzburzona; zdradliwa; migotliwa toń
- toń jeziora, morza, oceanu, rzeki, stawu, wody
- wynurzyć się z toni
- ginąć w toni
-
Niektóre pingwiny schodzą coraz głębiej w toń oceanów i stają się odpowiednikami delfinów [..].
źródło: NKJP: Marcin Ryszkiewicz: Przepis na człowieka, 1996
Stał mocno przechylony przez burtę i pobladły wpatrywał się w spokojną toń morza.
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek wśród łowców głów, 1996
Zamknęła się wzburzona toń nad czubkami masztów Frankowego korabia.
źródło: NKJP: Hanna Kostyrko: Klechdy domowe, 1995
Malownicze mazurskie krajobrazy, spokojna toń uroczego jeziora Jeziorak, gorące sportowe emocje, to wrażenia, jakich długo nie zapomną uczestniczki finału mistrzostw Polski juniorek, które właśnie trwają w Iławie.
źródło: NKJP: Uzbierana szóstka, Dziennik Polski - Podkarpacie, 2003-06-05
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. toń
tonie
D. toni
toni
C. toni
toniom
B. toń
tonie
N. tonią
toniami
Ms. toni
toniach
W. toni
tonie
-
+ toń + (CZEGO) -
psł. tońa 'głębia'
Psł. forma tońa z topńa, nazwa miejsca z przyr. -ńa od psł. topiti, zob. topić .
W postaci: tonia