-
1.
osoba, która nie należy do jakiejś społeczności, gdyż nie jest przez nią akceptowana lub sama się od niej izoluje -
[autsajder]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
- polityczny; absolutny, wieczny outsider
- pozycja, rola, typ outsidera; grupka outsiderów
-
Dobiegający pięćdziesiątki reżyser wciąż jest outsiderem funkcjonującym poza przemysłem filmowym i na marginesie zainteresowania widowni.
źródło: NKJP: Tomasz P. Terlikowski: Bóg Różewicza, Ozon, 22, 2005
Ponieważ rodzice byli świadkami Jehowy, dorastał w atmosferze duchowych poszukiwań. W Belfaście, gdzie przynależność religijna definiuje losy jednostek, wyznanie rodziców stawiało go na pozycji outsidera wobec katolików i protestantów.
źródło: NKJP: Grzegorz Brzozowicz, Filip Łobodziński: Sto płyt, które wstrząsnęły światem : kronnika czasów popkultury, 2000
Wszystkie teksty łączy wspólna cecha: opowiadają o outsiderach, ludziach nie do końca pasujących do swojego społeczeństwa. To postacie odczuwające wewnętrzny impuls, który pcha je do czynów nieakceptowanych przez innych.
źródło: NKJP: Michał Foerster: Nie do końca proste historie, Esensja, 2008-05
W pracy patrzono na niego jak na dziwaka i outsidera, specjalistę od kosmicznych, wyimaginowanych teorii, które szczęśliwym trafem okazywały się przydatne w chwytaniu rozmaitej maści morderców.
źródło: NKJP: Mariusz Czubaj: 21:37, 2010
Żaden z politycznych outsiderów nie odniósł sukcesu w pierwszej turze wyborów prezydenckich.
źródło: NKJP: Piotr Bratkowski: Dziś prawdziwych Tymińskich już nie ma, Gazeta Wyborcza, 1995-11-06
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. outsider
outsiderzy
ndepr outsidery
depr D. outsidera
outsiderów
C. outsiderowi
outsiderom
B. outsidera
outsiderów
N. outsiderem
outsiderami
Ms. outsiderze
outsiderach
W. outsiderze
outsiderzy
ndepr outsidery
depr -
ang.